วันพฤหัสบดีที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2562

FUTURE วิศวะสุดหล่อขอหมอเป็นเมีย CH.21 #แฟนอนาชื่อฟิวส์




FUTURE
วิศวะสุดหล่อขอหมอเป็นเมีย



CH.21 แฟนอนาชื่อฟิวส์



“ไม่ได้…อื้อ!” ผมจูบปากบางๆ นั่นอีกครั้ง ไม่อยากฟังแล้วคำว่าไม่ได้ยั่ว คนอะไรปากบอกไม่ยั่วแต่สายตาโคตรอ้อน แล้วปากที่ทาบกันอยู่นี่ก็ขยับตาม มันเริ่มที่ช้าๆ แหละ แต่พอปากแตะกันไปได้สักพักอารมณ์ผมก็เพิ่มเหมือนเลขยกกำลัง
“อืมมม” ผมขยับออกมาให้พี่อนาได้หายใจ แล้วค่อยก้มลงไปจูบใหม่ แทรกลิ้นเข้าไปหา เกี่ยวพันกับลิ้นของอีกคนที่เหมือนจะรอผมอยู่ กดปากเข้าหาจนความสากของผมคงจะปะทะกับพี่อนาแล้ว ผมค่อยผละออกมาแล้วแอบแนบมุมปากตัวเองกับผิวอ่อนของพี่อนาอีกครั้ง
“อะ อื้อออ” อีกคนครางออกมาเบาๆ ตาสวยปรือมองผมเหมือนไม่อยากพอ มือน้อยยกขึ้นมาไล้ที่มุมปากของผมเบาๆ
“ชอบเหรอ?” ผมถาม โอบเอวอีกคนเข้ามาหา แล้วตัวเองก็ขยับเข้าไปหาจนเท้าแทบจะชิดกัน
“อื้อ” พี่อนาตอบ ผมเลยได้แต่กระตุกยิ้มอย่างถูกใจ
จุ๊บ! ผมจูบที่นิ้วมือของพี่อนาก่อนจะจับมือพี่เขามากุมไว้
“พรุ่งนี้เรียนเช้าแค่ไหนครับ” ผมกระซิบถาม อีกคนก็หน้าแดงลามมาถึงหู
“ปะ แปดโมง”
“อืม…”
“อะ…” ผมไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่ตอบรับว่ารับรู้แล้ว มองตาพี่อนาด้วยสายตาหวานๆ แล้วป้อนจูบให้ปากสวยๆ นี่อีกครั้งจนพี่อนาส่งเสียงคราง
“ขอรอบเดียวไหวไหม?” ผมผละออกมาถามที่ข้างหู ขบเม้มเบาๆ จนอีกคนบีบแขนผมแรงขึ้น
“อะ อื้อ” โอเค ผมถือว่าพี่ไหวแล้วนะ ถึงแม้ว่าพี่จะตอบตอนที่ผมเล่นกับติ่งหูพี่อยู่ก็เถอะ
ผมจูบพี่อนาอีกครั้ง ทาบปากลงไปแล้วขบเม้มเบาๆ แทรกลิ้นเข้าไปหาแล้วปล่อยให้พี่เขาเป็นคนเกี่ยวลิ้นเล่นกับผมแทน มือข้างหนึ่งของผมวนเข้าไปลูบหน้าท้องใต้เสื้อตัวบางๆ นี่ มืออีกข้างก็รั้งท้ายทอยพี่อนาเข้ามาหา และพี่เขาเองก็รั้งต้นคอผมให้ได้จูบถนัดขึ้นเหมือนกัน
“อืมมม”
“อือออ” ผมผละออกมาที่ซอกคอ เลื่อนมือลงมาตามลำตัวขาวๆ ของพี่อนา บีบเค้นเบาๆ แต่มันก็ขึ้นสีแดงจนชัดเจน ผมค่อยๆ ถอดกางเกงพี่เขาออกช้าๆ นั่งลงจูบแผ่นท้องสวยๆ ที่กำลังเกร็ง พี่อนาถอยหลังจนชิดกับอ่างล้างหน้า แต่ก็แค่นั้นแหละ เพราะผมไม่ปล่อยปากผมให้ว่างหรอก
“อื้อ จุ๊บ!”
“อะ…อื้อออ” ผมช้อนตาขึ้นมองคนที่ยืนเกร็งอยู่ ตัวบางๆ บิดไปมาแต่ก็ยังพยายามควบคุมตัวเอง มือสวยถูกส่งเข้าปากบวมๆ นั่นสองนิ้ว มืออีกข้างของเจ้าตัวก็เลิกชายเสื้อขึ้นอย่างเชิญชวน ตาสวยปรือปรอยมองผมอย่างยั่วเย้า พี่อนากัดที่นิ้วตัวเองเบาๆ ตอนที่สบตากับผม
ไอ้เหี้ย! โคตรยั่วเลย
“เกินไปแล้วครับพี่อนา” ผมว่าแล้วจูบเข้าที่ซอกขาด้านในของพี่เขา
“อื้อออ” เจ้าตัวก็แยกขาออกให้ผมได้จูบถนัด
“อะ…ฟะ ฟิวส์…ไม่ต้องใช้ปาก” พี่อนาบอกตอนที่ปากผมเฉียดส่วนกลางลำตัวของพี่เขา ผมเลิกคิ้วขึ้นมองแต่อีกคนก็แค่ส่งยิ้มหวานๆ ตอบกลับมาแล้วหมุนตัวกลับหลัง
“อนา…” ผมเรียกอีกคนอย่างข่มอารมณ์เมื่อพี่เขายันมือกับอ่างล้างหน้า แล้วค่อยๆ ยกบั้นท้ายขึ้นมาท้าทายสายตาผม
“ชอบเหรอ?” คำพูดไม่ต่างจากผมถูกส่งออกมาจากปากหวานๆ ของพี่อนา
“อือ…ชอบมาก”
“อ้ะ! อะ…อื้อออ” ผมบีบก้นแน่นๆ นั่นแรงๆ ขยับตัวเข้าไปจูบที่เอวพี่เขา ขบเบาๆ เป็นบางครั้งจนเสียงครางดังออกมาไม่หยุด ผมจูบไล่มาเรื่อยๆ มือกัดกับส่วนนุ่มนิ่มของพี่อนา
“อืมมม” ผมค่อยๆ แยกก้อนกลมๆ นี่ออกจากกัน จูบแล้วดูดแรงๆ จนพี่อนาสะดุ้ง
“อ๊ะ!...อ๊า~” ผมค่อยๆ แทรกลิ้นเข้าไปตรงส่วนสีชมพู ไม่สนเสียงร้องครางเหมือนจะขาดใจของพี่อนา ละเลงลิ้นกับส่วนนั้นจนอีกคนอยู่นิ่งไม่ได้ ก้นสวยแอ่นแล้วขยับตามจังหวะของผม จนผมต้องจับต้นขาเล็กๆ นี้ไว้ มือข้างหนึ่งเลื่อนไปข้างหน้าแล้วเริ่มปรนเปรอส่วนแข็งขืนของพี่อนา
“อืมมม” ผมจูบสลับกับเลียที่ส่วนสีหวานนั้นจนชุ่ม พี่อนาครางไม่เป็นภาษาไปแล้ว และผมชอบมาก
“อ๊า! อื้อออ ฟะ…ฟิวส์~” ผมจูบแล้วละเลงลิ้นเร็วขึ้น เหมือนกันกับมือที่เริ่มรูดรั้งหนักกว่าเดิม พี่อนาหวีดร้องก่อนจะกระตุกแล้วปล่อยออกมาจนเลอะมือผม
“จุ๊บ! จุ๊บ!” ผมจูบต้นขาที่แทบจะไม่มีแรงของอีกคน ขยับตัวเล็กน้อยแล้วค่อยๆ ส่งนิ้วเข้าไปทักทายด้านในที่กำลังขมิบรัดเพราะเสร็จไปแล้ว น้ำที่เลอะมือถูกใช้เป็นตัวช่วยเหมือนกับน้ำลายที่ชุ่มอยู่ปากทาง
“อ๊ะ…อ๊า อืออ” แล้วมือน้อยของพี่อนาก็ถูกปากสวยๆ นั่นดูดอีกแล้ว ผมชอบเวลาที่พี่อนาทำแบบนี้ มันยั่วจนผมอยากจับตัวพี่เขามากระแทกแรงๆ ให้ลืมวิธียั่วไปเลย ก้นสวยส่ายไปมารับกับจังหวะนิ้วของผม ตาสวยปรือปรอยมองกระจก และใบหน้ายั่วๆ นั้นก็ขึ้นสีระเรื่อเมื่อเห็นว่าผมมองอยู่
“ยั่วขนาดนี้ได้ยังไงวะ” ผมว่าหลังจากที่ยืดตัวขึ้นมาทาบทับแผ่นหลังพี่เขา
“อะ อื้อ~” ก้นสวยขยับรับกับนิ้วที่สองที่ผมส่งเข้าไป อ่างล้างมือยังเป็นที่ยึดของพี่อนา มือข้างหนึ่งของผมเลื่อนไปทาบกับมือพี่เขา ดึงมันออกจากปากสวยๆ แล้วทาบปากผมลงไปแทน
“อืมมม” ผมเกี่ยวลิ้นกับอีกคน แล้วสำรวจปากหวานๆ นี่อีกครั้ง ผละออกมาจูบแล้วบดเบียดริมฝีปากจนพี่อนาครางขออากาศ ผมเลยผละออกมาแล้วไซร้ซอกคอแทน
“อื้อออ” ผมค่อยๆ ปลดผ้าเช็ดตัว แล้วกดตัวเองเข้าไปเมื่อเห็นว่าพี่เขาพร้อมแล้ว เสียงครางดังออกมาจากปากอีกคนเมื่อส่วนร้อนๆ ที่ขมิบเร็วๆ นี่ถูกแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่านิ้ว
“อ่า…” ผมเลื่อนมือข้างที่ว่างมาปลดกระดุมเสื้อนอนตัวบางๆ นี่ออก จับอีกคนให้พิงหลังกับแผ่นอกผม แล้วครางออกมาเบาๆ เมื่อถูกบีบรัดทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ขยับสะโพกสักนิด
“ฟิวส์~ มัน…” ผมจับพี่อนาถอดเสื้อ แล้วแน่นอนว่าการกระทำด้านบนมันส่งผลไปถึงด้านล่างที่เชื่อมกันอยู่ พี่อนาแทบทรุดลงตรงนั้นแต่ผมก็โอบเอวเล็กๆ นี่ไว้
“ว่าไงคนเก่ง” ผมกระซิบเสียงแหบ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเสียงถึงแหบพร่าขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะคอที่แห้งผากของผม หรืออาจจะเป็นเพราะรูปร่างของพี่อนาและท่าทางของเราสองคนที่สะท้อนกระจก
“อ๊า! เสียว…” ผมยิ้มเมื่อพี่อนาบอกออกมาแบบนั้น ค่อยๆ ขยับดึงตัวเองออกมาแล้วแทรกเข้าไปใหม่อย่างเนิบช้า
“อา…สวยที่สุดเลยครับ” ผมบอกแล้วค่อยๆ ใช้มือลูบไปตามร่างกายของคนเป็นแฟน ผ่านหน้าท้องขึ้นไปหาหน้าอก แล้วหยุดอยู่ตรงนั้นเพื่อบีบเค้นเม็ดสีชมพูที่ชูท้ายทายอยู่ ไม่ได้นุ่มนิ่ม ติดจะแข็งด้วยซ้ำ แต่ผมก็ยังไม่หยุดมือ เหมือนกันกับเอวที่ขยับเข้าออกมีท่าทีว่าจะพักช่วงให้พี่เขาได้หายใจ
“อื้อ…อ๊ะ! อ้า” พี่อนาครางออกมาไม่หยุด แนบแผ่นหลังกับหน้าอกผมจนแทบไม่เหลือช่องว่าง ผมหยุดมือแล้วเลื่อนมาจับเอวบางๆ นี้ไว้ข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างก็เลื่อนลงไปปรนเปรอส่วนข้างหน้าให้พี่เขาอีกรอบ
“อา…อืมมม” ผมจูบที่ไหล่มน แล้วเลื่อนไปถูปากเข้ากับผิวอ่อนข้างแก้ม ขยับออกมาซุกมันเข้ากับซอกคอที่พี่อนาเอียงให้ โดยที่มือและเอวไม่ได้หยุดดทำหน้าที่ เรียกเสียงครางกระเส่าจากอีกคนจนเพลินหู
“อื้อออ ฟิวส์~” มือที่จับกับแขนผมเลื่อนไปลูบแผ่นอกของตัวเอง ก่อนจะขยี้มันทั้งสองข้างเหมือนที่ผมเคยทำให้ ตาหวานปรือมองสบตากับผมผ่านกระจก หน้าสวยเชิดขึ้น และปากสวยๆ นั่นก็เรียกชื่อผมไม่หลุด
“อืม…อ่า…” ผมกระแทกเข้าออกแรงขึ้นเมื่อเห็นภาพกระตุ้นอารมณ์ ตายังมองพี่อนาและมือก็ยังปรนเปรอให้พี่เขาอยู่ ครางอยู่ข้างหูเรียกชื่ออีกคนไม่ต่างกัน
“อะ…อื้อ!”
“อืมมม อ่า…” ผมครางเมื่อพี่อนาโน้มตัวไปข้างหน้าแล้วยึดขอบอ่างล้างหน้าไว้อีกครั้ง ทำให้ก้นกลมของพี่เขาโก่งงอน เห็นส่วนที่มันเชื่อมต่อกันจนกระตุ้นอารมณ์ของผมให้ปะทุมากกว่าเดิม ขยับกระแทกเข้าหาจนพี่อนาหวีดคราง บดเบียดแล้วหมุนควงจนอีกคนสะท้านแล้วสะท้านอีก
“ฟิวส์ อื้อออ ฟิวส์~”
“อืมมม พี่อนา…” ผมจูบซอกคอขาวๆ ขบเม้มและดูดดุนจนมันแทบจะไม่มีที่ว่างให้ขึ้นสีแล้ว ขยับควงเอวจนพี่อนาครางออกมาแบบไม่มีเสียง
“อื้อ…ฟิวส์” ร่างเล็กๆ ในอ้อมกอดของผมกระตุกแล้วปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง ผมขยับและรีดมันออกช่วยพี่เขา ด้านหลังก็ขยับเร็วอย่างมีรุนแรง น้ำสีขาวๆ ที่เปื้อนมือนี่ ตาหวานๆ ที่ปรือปรอยนั่น ปากสวยๆ ที่เรียกชื่อไม่หยุด คนที่ชื่ออนา คนที่เป็นทุกอย่างของผม เป็นที่รักและเป็นความสุขของผม ความคิดในหัวกับสิ่งที่ได้สัมผัสมันรวมกันจนผมอดใจไม่ไหว เผลอกระแทกรุนแรงจนน้ำตาอีกคนปริ่มที่หางตา มันน่าแปลกที่ผมรู้สึกเหมือนถูกยั่วยวนมากกว่าจะสงสารอีกคน
“อืม…อ้า! อา…” ผมกระแทกตัวเองเข้าไปก่อนจะกดแช่ไว้เมื่ออีกคนขมิบรัด แล้วขยับเข้าออกช้าๆ ปล่อยทุกความอุ่นร้อนของตัวเองไว้ในตัวพี่อนา
“อื้อออ” ผมค่อยๆ ขยับดึงตัวเองออก โอบเอวพี่เขาไว้ไม่ให้อีกคนทรุดลงตรงนี้ มองน้ำสีขาวขุ่นที่ค่อยๆ ไหลตามออกมาแล้วได้แต่เลียริมฝีปากตัวเองอีกครั้ง
“ขออีกสักรอบได้ไหมครับ” ผมอ้อนขอด้วยเสียงหวานๆ แม้ว่าจะเห็นอีกคนหอบกระเส่า แม้ว่าจะเห็นว่าพี่เขาแทบจะหมดแรงแต่ผมก็อดใจอ้อนขออีกรอบไม่ไหวจริงๆ
“มะ…ไม่เอา”
“นะครับ” ผมอ้อนแล้วจูบมุมปาก เลื่อนไปจูบแก้ม แล้วจูบที่หางตา
“อื้อ…มะ ไม่เอาในห้องน้ำแล้ว”
“ฮ่า! ฮ่า! งั้นไปห้องนอนกัน” ผมหัวเราะกับเสียงสั่นๆ แล้วค่อยช้อนพี่เขาขึ้นมา อุ้มเอาอีกคนออกจากห้องน้ำ ปล่อยสมรภูมิเละๆ ของเราไว้อย่างนั้น ก้มลงจูบพี่อนาที่ยื่นมือมาหาตอนที่กำลังเดินอยู่ คนในอ้อมกอดก็หัวเราะชอบใจที่ได้เล่นกับไอ้เจ้าแข็งๆ ที่อยู่รอบปากผม
“มันแข็ง ทิ่มผิวอะ”
“มีอันแข็งกว่านี้อีก อยากทิ่มปาก” ผมว่าแล้ววางพี่อนาลงกับเตียง
“อื้อออ” ตามลงไปจูบ แล้วบดเบียดตัวเองลงกับตัวของพี่เขา ปลุกเร้าอารมณ์ให้อีกคนแล้วปรนเปรอให้อีกครั้งอย่างไม่อิดออด เราแลกลิ้นกันน้ำสีใสเปรอะเปื้อนไปหมด แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาหรอก ปัญหาของผมคือตอนนี้สายตาของพี่อนาที่กำลังท้าทายครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้
“เนี่ย…มองยั่ว” ผมว่าแล้วเคาะนิ่วที่เปลือกตาสวยๆ สองสามที
“อื้อออ ไม่ยั่ว…”
“จริง?”
“ไม่ได้ยั่วให้ทิ่มปาก…”
“แล้วจะให้ทิ่มตรงไหนครับ” ผมถาม แต่มันก็ไม่มีเสียงตอบหรอก พี่อนาไม่ได้พูดอะไรนอกจากเลียริมฝีปากตัวเอง ตาสวยค่อยๆ ช้อนมองผม แล้วขาเรียวๆ ก็ค่อยๆ แยกออก ให้หัวใจผมเต้นโครมคราม แล้วส่วนอุ่นร้อนก็เหมือนจะเรียกร้องอยากแทรกเข้าไปในนั้น อยากกระแทกแรงๆ กระแทกให้หมดแรงยั่วไปเลย
“อื้อ~” ผมแทรกตัวเองเข้าไปแล้วค่อยๆ ขยับ ไม่ต้องเล้าโลมมาก แต่เร้าอารมณ์สุดๆ อยากกระแทกลงด้วยแรงทั้งหมดที่มีแต่อีกคนก็รับไปทั้งหมดตอนนี้ไม่ได้ เลยได้แต่เลื่อนตัวขึ้นมาจูบแล้วขบเม้มติ่งหูพี่อนา หยอกล้อให้ได้ยินเสียงคราอื้ออึงที่พร่ำเรียกชื่อผม มันหวานจนหัวใจผมแทบจะทำงานไม่เป็นจังหวะ
“ที่รักครับ คณะทันตะส่งใบลาที่ตึกไหนเหรอ”

วันพฤหัสบดีที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2562

FUTURE วิศวะสุดหล่อขอหมอเป็นเมีย CH.16 #กระชับให้เข้ากัน







FUTURE 
วิศวะสุดหล่อขอหมอเป็นเมีย 


CH.16 
กระชับให้เข้ากัน

“อื้อ!”  ปากที่พูดออกมาแค่ไม่กี่ประโยคปิดลงมาที่ปากผมอีกครั้ง ฟิวส์จูบหนักกว่าเดิม มันแรงจนผมต้องหยุดและยอมตามใจอีกคน ฟันคมขบเข้าที่ริมฝีปากผมเบาๆ ให้ผมเปิดปากออก แต่ลิ้นชื้นๆ นั้นไม่ได้แทรกเข้ามา ฟิวส์แค่เบียดริมฝีปากแรงๆ กดท้ายทอยผมเข้าหาและดึงเอวผมให้ชิด
“อืม…อือ” ฟิวส์ผละออกจากปากผม วนมาไซร้ซอกคอ เม้มมันแรงๆ จนผมต้องร้องออกมา เจ็บ…แต่ผมไม่ปฏิเสธความเจ็บนั้นเลย เหมือนจะผลักน้องออกแต่ก็ดึงเข้าหา มันย้อนแย้ง…แต่ในความย้อนแย้งนั้นมันทำให้ผมรู้สึกดี
“อื้อ…อ๊ะ!” หลังผมกระแทกกับเตียง ไม่นานอีกคนก็คร่อมทับลงมา ฟิวส์ไม่ได้สนใจเงยหน้าขึ้นมามอง ปากสวยยังคงวนเวียนอยู่กับผิวของผมไม่เลิก มือหนาขยับไปมาไม่กี่ครั้งเสื้อของผมก็หลุดออก
“อือ…”
“อือ อื้อ…” ผมดิ้นเมื่ออีกคนละเลิงลิ้นที่หน้าอก พร้อมกับที่มืออุ่นๆ สอดเข้ามาในกางเกงแล้วนวดคลึงที่ตัวผม
สะโพกผมส่ายรับเหมือนกับอกของผมที่แอ่นขึ้น ฟิวส์ไม่ได้แค่จูบ แต่กัดจนผมรู้สึกเจ็บ ปากสวยๆ นั่นไล่วน เหมือนกับมือที่นวดเฟ้นไปทั่วร่างกายของผม ผมทำได้แค่ขยุ้มผมอีกคนเพื่อระบายความรู้สึกตอนนี้ ความรู้สึกที่เจ็บ แต่ก็เสียวจนร่างกายต้องบิดเร้า
“แฮ่ก! อือ…” ฟิวส์ผละออกเพื่อสูดอากาศเล็กน้อย ก่อนจะขยับออกมาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก หุ่นของฟิวส์ทำให้ผมเขินได้ทุกครั้งที่มอง ร่างกายที่สมบูรณ์แบบไปแทบทุกส่วนทำให้ผมคลั่ง ตอนนี้มันกำลังแดง ฟิวส์ยืนอยู่ตรงนั้น สบตากับผมแต่ไม่พูดอะไรออกมาสักคำ อวดหุ่นสวยๆ และผิวขาวๆ อยู่ที่ปลายเตียงไม่นานก็โน้มลงมาหาผมอีก โน้มลงมาเล่นกับผมที่ไม่รู้ว่างถูกถอดกางเกงออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่
“อื้อ อะ…อ้า~” ฟิวส์ครอบปากลงที่ตัวของผม ดูดมันแรงๆ จนผมต้องเด้งเอวเข้าหาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ มือสองข้างนั่นเลื่อนมาบีบที่บั้นท้ายผม นวดเฟ้นจนผมรู้สึกเจ็บไปหมด ผมครางไม่เป็นภาษาเมื่อจังหวะของน้องมันเร็วขึ้น เหมือนแรงอารมณ์ของอีกคนที่ไม่มีท่าทีว่าจะลดลง
“อืมมม…” ไม่มีคำพูด ไม่มีคำกล่าวใดนอกจากเสียงครางในลอคำ ฟิวส์ยังดูดเลียส่วนนั้นจนตัวผมแทบลอย ผ้าปูเตียงคงยับยู่ไปหมดเพราะผมดึงมันระบายอารมณ์
“อ๊ะ! ฟิวส์! ยะ…อย่าเพิ่ง…” เสียงห้ามของผมดูไม่มีความหมาย เมื่อส่วนที่ผมไม่ได้แตะต้องของฟิวส์ค่อยๆ แทรกเข้ามา น้ำตาผมไหลเมื่อรับรู้ถึงความเจ็บแสบบริเวณที่ถูกแทรก ความฝืดเคืองที่เกิดขึ้นเพราะไม่ได้เตรียมมันทำให้ผมร้องออกมาอย่างห้ามไม่ได้
“อือ…อะ…” ฟิวส์ไม่ได้หยุด คำร้องขอของผมมันก็แค่นั้น อีกคนยังคงระบายความโกรธผ่านการกระทำ แทรกตัวเองเข้ามาได้ไม่นานก็ขยับ ฟิวส์ปล่อยให้ผมร้องขออยู่นาน หน้าผมส่ายไปมา มือผมเอื้อมไปข้างหน้าหวังผลักอีกคนให้เบาแรง แต่ก็ถูกฟิวส์รวบไว้ด้วยมือข้างเดียว
“อ๊ะ! อื้อ อะ ฟิวส์” ผมแยกขาออกกว้างเมื่ออีกคนไม่มีท่าทีว่าจะผ่อนแรงลง ผมเรียกชื่ออีกคนซ้ำๆ แม้ว่าเขาจะทำแค่ส่งเสียงครางในลำคอ ผมร้องขอ และอ้อนวอน จนในที่สุดผมก็เปลี่ยนเป็นร้องครางออกมา
“อือ…” ฟิวส์จับที่สะโพกของผม แล้วกระแทกเข้ามาเร็วกว่าเดิม หน้าหล่อหันมาหาผม สายตาที่ทอดมองมาทำให้น้ำตาผมไหลอีกครั้ง
“ฟิวส์~” ผมยื่นมือขึ้นไปหาคนด้านบน และครั้งนี้ฟิวส์กุมมือผมไว้ สะโพกสวยยังขยับเข้าหาผม และมือของเราค่อยๆ ประสานเข้าหากัน
“อนา…” ฟิวส์ก้มลงมาหา แล้วเรียกชื่อผมเบาๆ แล้วจูบที่มือข้างหนึ่งของผม
“อ๊ะ…อ๊า ฮื้อ~”
“อือ…อะ…อา” ผมปลดปล่อยออกมา เหมือนกันกับฟิวส์ที่ปล่อยในตัวผม น้องแช่ตัวเองไว้สักพักก่อนจะขยับเบาๆ ให้ผมได้กลั้นเสียงคราง
“อืม…อ๊ะ!” ฟิวส์ไม่ได้ถอนตัวเองออก แต่กลับจับผมพลิกให้อยู่ในท่าคลาน คนตัวสูงคร่อมทับแผ่นหลังของผมแล้วซุกหน้าเข้ามาที่ซอกคอ ไซร้อยู่สักพักก่อนจะขยับสะโพกต่อ
“อือ…อ่า” ผมปล่อยให้ผมฟิวส์รังแกต่อไป ฟังเสียงครางที่อยู่ข้างๆ หูผมแล้วหลุดเสียงร้องเมื่อถูกอีกคนขบกัด
“อื้อ! เจ็บ! ฟิวส์…พี่เจ็บ”
“อนา
“อ๊า!” ไม่ใช่ว่ารู้สึกดีขึ้นแล้วหรือไง
ผมแนบหน้าลงกับเตียง ครางจนแทบจะไม่มีเสียงคราง แต่มันเหมือนจะยังไม่เป็นที่พอใจของอีกคน ฟิวส์เลื่อนมือลงมากอบกุมตัวของผม ขยับมันไปมาพร้อมๆ กับกระแทกเข้ามา ผมแทบจะกรีดร้องเมื่อความสุขสมมันมากเกินกว่าจะจัดการได้ แต่ในความสุขนั้นมันก็เต็มไปด้วยความทรมาน เพราะอีกคนไม่ยอมให้ผมปลดปล่อย ทำแค่หยอกเย้าแล้วปิดกั้นให้ผมดิ้นพล่านอยู่กับเตียง
“อือ…อ่า…” ฟิวส์ดูดเม้มไปตามแผ่นหลังของผม บ้างก็ขบกัดแล้วแต่อารมณ์ของอีกคน ผมคนที่นอนครางอยู่ใต้ร่างสูงทำได้อ้อนขอให้อีกคนเห็นใจ ขยับแยกขาออกแล้วโยกเอวเข้าหาบ้างเผื่อว่าจะถูกใจเขา แต่เหมือนว่าจะถูกใจแค่ไหนฟิวส์ก็ไม่ปล่อยผมอยู่ดี
เสียงเนื้อกระทบกับเนื้อ มันหยาบโลนพอๆ กับเสียงเฉอะแฉะของสิ่งที่ค้างอยู่ในตัวผม แม้ว่าฟิวส์จะแทนที่มันด้วยสิ่งที่ใหญ่โตของเขาแต่ผมก็ยังรู้สึกได้ว่ามันไหลออกมาจนอุ่นไปทั้งบริเวณ ผมซบหน้าลงกับเตียง โก่งสะโพกและแยกขาออกอีกนิดเพื่อบรรเทาความทรมานของตัวเองตอนนี้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ช่วยอะไรมากเพราะคนที่อยู่ด้านบนเปลี่ยนจังหวะและทิศทางอีกแล้ว
เพี้ยะ!
“อ๊า! ฟิวส์…อื้อ” จากความเจ็บเปลี่ยนเป็นความแสบ น้ำตาผมไหลออกมาอีกครั้งเมื่อถูกทรมานมากขึ้น ผมไม่รู้ว่าน้องรู้หรือเปล่าว่าผมทรมาน แต่ผมแน่ใจว่าน้องตั้งใจทำให้เป็นแบบนี้
“อืม…อ่า อา” เสียงครางดังขึ้นอีกครั้งจากคนด้านบน เหมือนผมเองที่ร้องครางออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ เจ็บมาก แต่มันรู้สึกมากเหมือนกัน
“ฟิวส์~ อื้อ…ฟิวส์” ผมครางชื่ออีกคนทั้งๆ ที่ไม่ได้มองหน้า แม้ไม่เห็นสายตาที่มองมาแต่ผมก็ยังมีความสุขเสมอที่ได้เรียกชื่อน้อง ยังรู้สึกดีทุกครั้งที่อีกคนกระแทกเข้ามา
“อือ…อะ อนา อืมมม” ผมขยับเอวเหมือนที่ฟิวส์ขยับ ส่วนที่เชื่อมต่อกันอยู่มันชิดกันมาขึ้น เนื้อแนบกันจนไม่มีที่ว่าง คล้ายๆ กับปากของผมที่ครางจนไม่มีเสียง
“อือ…อืมมม” ผมดูดเอานิ้วของฟิวส์ที่อีกคนยื่นเข้ามาในปาก ก่อนหน้านั้นก็แค่ลูบที่แก้มผมเบาๆ แต่ตอนที่ฟิวส์กดเข้ามาในปากผมช้าๆ ผมก็อ้าปากรับ ปรนเปรอเหมือนกับว่ามันคือส่วนแท่งเนื้อโตๆ ที่กระแทกผมอยู่ ดูดเลียจนได้ยินเสียงครางอย่างพอใจจากอีกฝ่าย
“อือ…อนา พี่อนา…”
“อื้อ~” ผมปลดปล่อยอีกครั้งอย่างทนไม่ไหว มันคงเลอะมืออีกข้างของฟิวส์หรือไม่ก็เลอะผ้าปูที่นอนไปหมดแล้ว ผมขมิบรัดท่อนเนื้อที่อยู่ในตัวอย่างห้ามไม่ได้ ไม่นานผมก็รับรู้ถึงสัมผัสอุ่นๆ ในตัวและได้ยินเสียงครางของฟิวส์อยู่ใกล้ๆ หู
“อืมมม” ฟิวส์ถอนตัวออกไปและผมไม่มีแรงมากพอที่จะทรงตัวเองให้อยู่ในท่านั้น ได้แต่ทิ้งตัวลงในท่าคว่ำแล้วหอบหายใจ รู้สึกได้ว่าฟิวส์เองก็นอนลงข้างๆ ผม แขนยาวๆ พาดผ่านเอวผมก่อนจะดึงเข้าหาตัวเองอีก
“มะ…ไม่เอาแล้ว” ผมบอกเสียงสั่นๆ พยายามพลิกตัวไปหาอีกคน จนสามารถมองหน้าชื้นเหงื่อนั้นได้สำเร็จ
“อือ” ฟิวส์ตอบรับในลำคอ ตาที่เคยซุกซนมองผมนิ่งๆ จนผมจะเบะออกมาอีกรอบ ขยับตัวเข้าไปกอดเขาไว้ แล้วแนบหน้าลงกับอกแกร่งทั้งๆ ที่เนื้อตัวยังเปลือยเปล่าและเลอะเทอะไปหมด
“หายโกรธได้ไหม…” ผมถามแล้วจูบที่ปลายคางของฟิวส์ “เรารักกันไม่ใช่เหรอ? ทำไมต้องมาทะเลาะกันเพราะคนอื่นด้วย อื้อ~”
ฟิวส์จูบผมทันทีที่ผมช้อนตาขึ้นไปมองเขา เป็นจูบที่รุนแรงแต่ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกเจ็บที่ปากอย่างเมื่อหลายชั่วโมงที่ผ่านมา เป็นจูบที่ไม่เชื่องช้าเหมือนทุกครั้งที่เคยจูบกัน ไม่รู้ว่ามันรุนแรงมากแค่ไหนแต่มันทำให้ผมรู้สึกดีกว่าเดิมมากๆ ผมขยับปากจูบตอบ แทรกลิ้นเข้าไปหาอีกคนเหมือนกันกับที่เขาแทรกเข้ามาเกี่ยวพันกับผม ผมครางออกมาเมื่อถูกดูดที่ปลายลิ้นเบาๆ ก่อนที่อีกคนจะจูบซับที่มุมปาก
“รัก…เพราะรักไงเลยโกรธ” ฟิวส์บอกทั้งๆ ที่ยังไม่ผละไปไหน ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่อีกคนมาคร่อมผมอยู่แบบนี้ รู้แค่ว่าตอนนี้ได้มีโอกาสสบตากับคนที่ผมกระวนกระวายใจเพราะเขาแล้ว
“ตอนนั้นพี่เป็นห่วง” ผมบอกแล้วยกมือขึ้นแนบกับแก้มฟิวส์
“ผมเข้าใจแล้ว” ฟิวส์บอกแล้วทาบมือทับมือผม “แต่ผมโกรธที่พี่บอกว่าเลิก” น้องว่าต่อ สายตาตัดพ้อมากกว่าทุกครั้งที่เคยมอง มันทำให้ผมรู้สึกหายใจติดขัดจนอยากจะร้องไห้
“ขอโทษ…”
“ไม่พูดอีกนะ” ฟิวส์ว่าแล้วจูบลงมาที่ปากของผม “ผมไม่อยากเลิก” เสียงที่เคยเย็นชา หน้าที่เคยนิ่ง ตอนนี้กำลังเปลี่ยนไป หน้าฟิวส์ไม่ได้เล่นเหมือนทุกกครั้ง ปากบางนั่นไม่มีรอยยิ้มให้ผมเห็น มีแค่คำพูดที่ใช้น้ำเสียงเหมือนขอร้อง
“พี่โกรธ พี่โมโห พี่หวง” ผมว่าแล้วลูบไปตามโครงหน้าหล่อ
“ผมรักพี่”
“อือ” ผมเชิดหน้ารับจูบหวานกับคำบอกรักที่มาจากปากีกคน ฟิวส์ดูดริมฝีปากผมเบาๆ ก่อนจะผละออกมาเล็กน้อย
“ผมขอโทษ” อีกคนว่าชิดมุมปากแล้วจูบลงมาอีกครั้ง
“ทำอะไรผิดบ้าง…” ผมช้อนสายตาขึ้นมองอีกคนแล้วถาม
“ประชดพี่”
“อือ…” ผมเอียงแก้มเมื่อถูกอีกคนคลอเคลียทันทีที่พูดจบ
“เดินหนีพี่…” ฟิวส์จูบแก้มอีกข้าง “ตะคอกพี่…”
“อือ…”
“ทำพี่เจ็บ…”
“อื้อ~” มือหนาลูบเบาๆ ที่บั้นท้ายผม ฟิวส์ลูบมันเบาๆ แต่ผมก็สะท้านอย่างไม่รู้ตัว ต้องส่งเสียงออกมาอย่างน่าอาย
“ผมทำพี่ร้องไห้…” อีกคนว่าจบก็จูบที่เปลือกตาผมก่อนจะผละออก
“อย่าทำแบบนี้อีก” ผมว่าแล้วจูบที่สันกรามของฟิวส์
“พี่ก็ห้ามพูดว่าจะเลิก ผมโคตรโกรธเลย” ฟิวส์ว่า แล้วหน้าหล่อก็ซุกลงที่ซอกคอผม เม้มเบาๆ ก่อนจะกดจูบลงเหมือนจะแก้ตัวจากครั้งที่แล้ว
“ไม่พูดแล้ว…” ผมว่าแล้วลูบที่ไหล่อีกคน ฟิวส์เงยหน้าขึ้นมาก่อนจะยิ้มให้ผม เป็นรอยยิ้มที่ผมเห็นแล้วต้องยกมือขึ้นไปสัมผัส นึกว่าจะเสียไปแล้วซะอีก นึกว่าจะถูกโกรธจนจะไม่กลับมาแล้ว
ฟิวส์เลื่อนไปจูบที่หน้าผากผม จูบแช่ไว้เนิ่นนานก่อนจะผละออกมาหอมแก้มผม ผมรู้ว่าฟิวส์เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ผมรู้สึกว่าอีกคนกลับมาพร้อมกับความชื้นที่สัมผัสตัวผม มันแผ่วเบา เย็นสบาย รู้สึกดีขึ้นกว่าเมื่อสักครู่ รู้สึกดีจนผมหลับไปพร้อมๆ กับความผ่อนคลายที่ฟิวส์มอบให้