จบคำพูดเด็กน้อยตรงหน้าก็เปลี่ยนจากนั่งไขว้ขาบนเตียงเป็นลุกขึ้นยืน
มือเรียวเล็กค่อยๆถอดกางเกงนักเรียนของตัวเองออกตามด้วยชั้นในสีขาว
เรียกเสียงกลืนน้ำลาย “อึก” จากอี้ฟาน
“น้องเทา….”
ครางเรียกชื่อคนตัวเล็กเบาๆ แต่คนตัวเล็กทำเพียงปรายตามามองเท่านั้น
เด็กน้อยนอนราบลงกับเตียงก่อนจะงอเข่าชันขึ้น มือเรียวค่อยๆ
กุมแก่นกลางลำตัวของตัวเอง ขยับเบาๆ แต่ตายังคงมองอี้ฟานอย่างคาดโทษ
ร่างสูงก็อยากขยับเข้าไปหาเหลือเกินแต่ถ้าเข้าไปตอนนี้ก็คงหมด ไม่เหลืออะไรให้เอา ดีไม่ดีจะโดนโกรธเพิ่ม
เข่าอี้ฟานแทบทรุดเมื่อเด็กตัวเล็กค่อยเลื่อนนิ้วมาที่ช่องทางสีสวยของตัวเอง
ค่อยๆกดย้ำๆ ช่องทางนั่นก็ขมิบตอบรับดีเหลือเกิน “น้องเทา~ พอแล้ว….” เรียกคนตัวเล็กอีกครั้ง
แต่เด็กน้อยก็ยังเชิดหน้าใส่ กดนิ้วตัวเองเข้าไปในช่องทางแล้วคราง “อ่าห์~” ออกมาเบาๆ
ขยับนิ้วเข้าออกพร้อมกับซี๊ดปากไปด้วย
“ป่ะ….ป๋า….อื้อ~” ครางเรียกร่างสูงที่ยืนมองหน้าแดงก่ำอยู่ปลายเตียง
พร้อมกับเชิดหน้าขึ้น
“อย่าทรมาณป๊าฟานเลยนะ”
อี้ฟานอ้อนวอนพร้อมกับเดินมาหยุดใกล้ๆ
“อย่าเข้ามานะป๊าฟาน!”
มือข้างที่ว่างยกขึ้นชี้ไปที่อี้ฟาน ขายาวหยุดกึกตรงที่เด็กน้อยชี้ “อ่ะ อ๊า~” ยังคงขยับนิ้วเข้าออกไปเรื่อยๆ
พร้อมกับครางเรียกร่างสูง แต่กลับไม่ยอมให้ก้าวเข้าไปหา
“น้องเทาครับ~
ป๊าฟานขอโทษ” ว่าพลางก้าวยาวๆ เข้าไปหยุดอยู่ตรงหว่างขาเร็วๆจนร่างบางตรงหน้าเอ่ยห้ามไม่ทัน
“ไม่หรอก
น้องเทาโกรธป๊าฟานอยู่นะ! ถอยไปเลย!”
“ป๊ายอมแล้วน้องเทา
จะเอาอะไรว่ามาเลยครับ” อี้ฟานส่งสายตาอ้อนวอนพร้อมพร่ำขอโทษร่างเล็กตรงหน้าที่ยังไม่ยอมละนิ้วจากช่องทางด้านหลังขอตัวเอง
“ให้ป๊าฟานนะ นะครับ” เอ่ยขอพร้อมกับถอดกางเกงของตัวเองออก
จื่อเทาหยุดชะงักไปชั่วขณะเมื่อมองเห็นแก่นกายของร่างสูงที่ดีดผึงออกมาจากชั้นในสีเข้ม
หน้าเรียวเริ่มแดงก่อนจะโวยวายออกมา
“ป๊าฟานห้ามยุ่งกับยัยป้านั่นอีกนะ!”
“ครับ
ไม่ยุ่งครับ เลิกคุยเลยด้วย” ว่าพร้อมกับโน้มหน้าเข้าไปจูบปากบางที่กำลังจะพูดอะไรสักอย่าง
ปากหนาทาบทับและดูดดึงริมฝีปากปากของเด็กน้อย เรียวลิ้นชื้นแตะที่ริมฝีปากล่างเบาๆ
เพื่อขอเข้าไปข้างใน น้องเทาอ้าปากรับเรียวลิ้นของอีกฝ่ายที่เข้ามาสำรวจในโพรงปาก
เกาะเกี่ยวเรียวลิ้นเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือหนาก็เลื่อนลงไปจับมือเล็กออกจากช่องทางด้านหลัง
ซึ่งจื่อเทาก็ยอมแต่โดยง่าย มือใหญ่ค่อยๆ ลูบเรียวขาสวยเบาๆ ปากอิ่มก็ยังกดย้ำและป้อนจูบปากบางไม่ขาด
“อื้อ~”
น้องเทาครางประท้วงพร้อมผลักอกร่างสูงเบาๆ “หายใจไม่ทันแล้ว”
ว่าอายๆ จนร่างสูงยิ้มออกมา
“อยากแกล้งป๊าฟานก่อนทำไม”
“ป๊าฟานแหละ
ไปกอดยัยป้านั่นทำไม!” ว่าพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นเถียง
“หื่อ~
ไม่เอาสิ” ว่าพลางก้มลงปิดปากบางอีกครั้งแล้วเลื่อนลงมาซุกซอกคอ
เลียคอหอมเบาๆก่อนจะขบเม้มพอให้หายอยาก พรุ่งนี้เด็กน้อยยังต้องไปเรียนสร้างรอยมากคงไม่ดี
มือใหญ่ก็ไปปลดกระดุมเสื้อนักเรียนที่เกะกะออก ปากหนาก็เลื่อนตามลงไปเรื่อยๆ
“ป๊าฟาน~”
ครางเรียกชื่อร่างสูงที่อยู่ข้างบนเมื่อเรียวลิ้นชื้นแตะลงที่ยอดอก
“ครับผม”
เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้คนตัวเล็ก
เด็กน้อยขมวดคิ้วไม่พอใจ
ป๊าฟานก็ต้องรู้สิว่าน้องเทาไม่ได้เรียกให้ตอบสักหน่อย
อี้ฟานกระตุกยิ้มน้อยๆให้คนตัวเล็ก
แล้วก้มลงเล่นกับอกบางที่แอ่นโค้งอย่างเรียกร้อง
“ป๊าฟานแกล้ง~”
เด็กน้อยว่าออกมาเบาๆ
“น้องเทายังแกล้งป๊าฟานเลย”
ว่าแล้วเลื่อนมือไปกอบกุมแก่นกายที่สั่นระริกของร่างบาง
ขยับขึ้นลงช้าๆ จนเด็กตรงหน้าต้องขยับสะโพกเข้าหา
“ป๊าฟาน~”
ส่งเสียงออดอ้อนออกมาให้ป๊าฟานเริ่มทำจริงๆจังๆได้แล้ว
น้องเทาจะไม่ไหวอยู่แล้ว
เหมือนป๊าฟานของน้องเทาจะรับรู้จึงก้มลงเลียแก่นกายของร่างเล็ก
อมเข้าไปในปากแล้วห่อปากรูดขึ้นลง
“อ๊ะ!
อ๊า~ ป๊าฟาน”
ครางออกมาดังๆ พร้อมกับแอ่นสะโพกเข้าหาปากอิ่ม อี้ฟานเลียปลายแก่นกายของคนตัวเล็กไปหาโคน
หยอกล้อกับลูกแฝดเล่นนิดหน่อย พอให้เรียกเสียงครางหวานๆ
ผละออกไปจูบซอกขาเรียวที่อ้ากว้าง แล้วกลับมาเล่นกับแท่งสีสวยอีกครั้ง
คุมจังหวะช้าเร็วให้ร่างบางที่อยู่ข้างใต้ได้ครางอย่างสนุกแม้ว่าอี้ฟานอยากจะกระแทกเข้าไปเสียเดี๋ยวนี้ก็ตาม
ก็คนตัวแดงบิดไปบิดมาอยู่นี่ใครจะทนไหว
“อ๊ะ
อื้ออออ! ป๊าฟาน~” ครางเรียกชื่อคนข้างบนเมื่อรับรู้ถึงจะหวะการดูดกลืนที่เร็วขึ้น
เชิดหน้าหอบหายใจเมื่อใกล้ถึงปลายทางที่แสนงดงาม “ฮื้ออออ~
ป๊ะป๋า~” ร่างบางกระตุกก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นใส่ปากร่างสูง
ปากหนาเลียเอาน้ำรักของเด็กน้อยเข้าปากอย่างไม่รังเกียจ จุ้บ! เบาๆ ที่ปลายยอดแท่งสีสวย
แล้วเงยหน้ามองสิ่งมีชีวิตที่เหมือนประติมากรรมชิ้นงามตรงหน้า
น้องเทายังคงหอบหนักไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวบิดอยู่ท่าไหน
ตาคมสวยที่พร่าไปด้วยคราบน้ำตามองเห็นคุณป๋าของเขาแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย
พลันหน้าสวยก็ร้อนเพิ่มขึ้นไปอีกอย่างไม่รู้สาเหตุ
“ป๊าฟาน~
อย่าเพิ่งได้มั้ย คือน้องเทา…..”
“อย่าเอาเปรียบป๊าฟานสิครับ”
ว่าแล้วซุกหน้าลงซอกคออุ่นอีกครั้ง
สูดดมให้ชื่นใจแล้วเลื่อนมาจูบปากบางอีกที
“อื้อออ~
พรุ่งนี้น้องเทามีเรียน”
“ป๊ารู้
ป๊าฟานจะทำเบาๆ” สัญญาแล้วจรดจมูกลงหน้าผากของเด็กน้อย
“ป๊าฟานไม่เคยทำเบาๆ
หรอก” ว่าด้วยหน้าที่ยังไม่หายแดง
“น้องเทาก็อย่าครางดังสิ”
เด็กน้อยหน้าแดงเพิ่มแล้วเพิ่มอีกกับคำพูดและการกระทำของร่างสูง ป๊าฟานของน้องเทาพูดจบก็ก้มลงเล่นกับยอดติ่งไตที่แข็งท้าทายลิ้นร้อน
ทั้งเลียทั้งดูดจนเด็กน้อยแอ่นตัวเข้าหาแล้วครางเสียงหลง
“ป๊ะป๋า
อ๊า~” เสียงครางที่ดังมากขึ้นเป็นเหมือนเสียงเรียกพลังของอี้ฟาน
ชายหนุ่มก้มลงเล่นกับสะดือสวยจนเด็กน้อยบิดตัวเข้าหากัน
“ป๊าฟาน~ มันเสียว….อ๊า~” ละจากสะดือลงมาเล่นกับซอกขาเนียนจูบทุกทีที่ปากลากผ่าน
เลียแท่งร้อนเล็กน้อยพอกระตุ้นเด็กใต้ร่าง แล้วหยุดที่ช่องทางสีหวาน
อี้ฟานมองช่องทางสีสวยที่ขมิบเข้าหากันอย่างเชิญชวน
แล้วกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ มองหน้าเด็กน้อยที่ปรือตามองมาที่เขาเช่นกัน
กลืนน้ำลายอีกอึกเมื่อปากบางเผยอเอาอากาศเข้าปอด
“ป๊าฟาน~”
เสียงหวานเรียกขึ้นแล้วยกเรียวขาเล็กขึ้นพาดบ่า
ให้มันได้อย่างนี้สิน้องเทา!
แล้วมาบอกให้ป๊าฟานทำเบาๆได้ยังไง
อี้ฟานค่อยๆ
แทรกแก่นกายขอตัวเองเข้าไปในช่องทางสีสวย “อ๊า~”
เสียงครางดังออกมาจากปากบางเมื่อความใหญ่โตเข้าแทรกในตัว
อี้ฟานกัดปากแน่น
แม้ว่าจะเคยเข้าไปกี่ครั้งต่อกี่ครั้งช่องทางนี้ก็ยังรัดแน่นเหมือนเดิม
“อ่าห์~”
เสียงทุ้มครางออกมา ทั้งๆที่เพิ่งเข้าไปได้แค่ครึ่งทาง
หน้าหล่อคมแดงก่ำเพราะเนื้อนุ่มด้านในตอดรัดเขาหมุบหมิบ “ผ่อนคลายหน่อยครับเด็กดี”
เอ่ยขอเด็กน้อยด้วยเสียงกระเส่า ก่อนจะจูบซับเหงื่อทางข้างขมับ
ถอนแกนกายออกมาก่อนจะนิ่วหน้าอย่างทรมาณเมื่อไม่สามารถดันเข้าไปได้
“ป๊าฟาน~”
ร้องเรียกคนตัวโตด้วยใบหน้าแดงก่ำ น้องเทาเข้าใจป๊าฟาน
ใช่ว่าจะไม่อยากให้เอาเข้ามาแต่ของป๊าฟานครั้งนี้มันใหญ่เกินไปจริงๆ
“อืมมมม~”
อี้ฟานหอบหายใจแล้วกอบกุมแก่นกายที่สั่นระริกของตัวเอง
เหลือบมองเด็กน้อยตรงหน้าที่กำลังคลานเข้ามาหา
ก่อนตาคมจะเบิกโพลงเมื่อเด็กน้อยของเขาดึงนิ้วเข้าไปอม หนึ่งนิ้วที่จื่อเทาเอาเข้าปากชุ่มไปด้วยน้ำสีใสของเด็กน้อย
ลิ้นเล็กตวัดเอาอีกนิ้วเข้าปากแล้วเลียให้ชุ่มเหมือนกัน ตาหวานสบกับตาคมอย่างเขินอายแล้วเปลี่ยนทางหมุนสะโพกเข้าหา
อ่าห์~
น้องเทา~
ทั้งๆ
ที่ยังอยู่ในท่าคลานอย่างนั้น
อี้ฟานใช้นิ่วที่ชุ่มน้ำของเด็กน้อยแทรกเข้าไปในช่องทางนุ่มนิ่ม
เมื่อมีสิ่งมาช่วยหล่อลื่นจึงสามารถเอาเข้าไปได้โดยง่าย
“อื้อ~
ป๊าฟานนน~” ครางเรียกแล้วแอ่นบั้นท้ายงอนเข้าหา
เรียกเสียงกลืนน้ำลายอึกใหญ่จากร่างสูง
อี้ฟานละนิ้วออกจากช่องทางสีสวยก่อนจะมองแก่นกายของตัวเอง
ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่กับขนาดที่ต่างกันมาก
แต่เจ้าตัวก็ยังค่อยๆแทรกมันเข้าไปในช่องทางเล็กๆนั่น
“อ๊า! ป๊าฟานนน~” ครางเสียงดังเมื่อร่างสูงเริ่มแทรกกายเข้ามา
“ฮืมมมม~
น้องเทา~” เรียกชื่อคนตัวเล็กก่อนที่จะแช่แก่นกายที่เข้าไปในตัวร่างบางได้แล้ว
เพื่อให้ช่องทางคับแคบทำความคุ้นชิน
“ขะ…ขยับสิฮะ…ป๊ะป๋า~” เมื่อได้ยินเด็กน้อยเรียกร้อง
สะโพกสอบก็เริ่มขยับช้าๆ เพียงแค่ขยับเล็กน้อยยังได้ยินเสียงครางจากร่างบาง
เพราะอย่างนี้แหละ อี้ฟานจึงต้องหวงเป็นธรรมดา
สะโพกมนขยับตอบรับกับสะโพกของร่างสูงเมื่อจับจังหวะได้แล้ว
เชิดหน้าขึ้นหอบหายใจเอาอากาศเมื่อร่างสูงหมุนควงเอวไปมา
ร้องครางอย่างสุขสมราวกับไม่เคยได้พบเจอ
กับป๊าฟานน่ะ
อะไรก็แปลกใหม่เสมอสำหรับน้องเทา
“อ๊า~”
เสียงหวานครางยาวเมื่อร่างสูงกระแทกเข้าจุดกระสัน
เชิดหน้าครางอย่างพอใจเมื่อคนที่คร่อมอยู่กระแทกเข้ามาซ้ำๆ
“อืมมมม~”
เสียงทุ้มครางต่ำก่อนที่หน้าหล่อจจะแนบกับแผ่นหลังบอบบาง
“ป๋า…..อ๊า~ป๊าฟานนน….” ครางเรียกชื่อร่างสูงเมื่อคนตัวโตกระแทกเข้ามาแบบไม่ผ่อนแรง
หน้าหล่อก็ละจากแผ่นหลังบางมามองสิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่ จับสะโพกสวยให้รับแรงกระแทกจากเขาอย่างถนัดแล้วกระแทกลงไปซ้ำๆ
เหลือบมองร่างบางที่แนบหน้าลงกับหมอน ดวงตาปรือปรอยอย่างเชิญชวน
มือเล็กขยุ้มเตียงจนยับยู่ยี่ไปหมด จึงเลื่อนตัวขึ้นจูบปากบางที่เผยอปากหอบหายใจ
มือข้างที่ว่างก็เลื่อนไปปรนเปรอแก่นกายของคนใต้ร่าง
สะโพกและเอวสอบยังคงทำหน้าที่เดิมได้เป็นอย่างดี
ผละออกจากปากบางแล้วจูบซับที่ขมับ
หน้าหล่อเชิดขึ้นหอบเอาอากาศ ร่างเล็กของเด็กน้อยกระตุกเบาๆ เมื่อเขากระแทกลงจุดเดิมซ้ำๆ
“อืมมมม~
น้องเทา….” ครางเรียกชื่ออีกฝ่ายแล้วซี๊ดปากเมื่อคนใต้ร่างคราง
“อ่า…อ๊ะ…..อ่ะ…..ป….ป่ะ…..ปะ…อื้มมมม~” จื่อเทาครางไม่เป็นภาษาตามจังหวะแรงกระแทกของร่างสูง
น้ำสีใสไหลย้อยจากมุมปากอย่างน่าอาย แต่เสียงครางที่ดังประสานกันยังไม่เบาลง
“อื้มมมม~
ป๊าฟานฮะ!” เรียกคนตัวโตเมื่อตัวเองใกล้ถึงฝั่ง
มือเล็กเลื่อนมาครอบครองแท่งร้อนของตัวเองแทนมือหนาที่เลื่อนไปครอบครองเอวบาง
อี้ฟานจับเอวเล็กไว้แน่นแล้วกระแทกเข้ารัวเร็ว เมื่อตัวเองก็ใกล้ถึงแล้วเหมือนกัน
แรงตอดรับกับเสียงครางที่ดังออกมาเป็นชื่อของเขาทำให้คนตัวสูงแทบเสร็จอยู่รอมร่อ
“อ่ะ….ป๊าฟาน….”
“อืมมม….น้องเทา~” ครางออกมายาวๆก่อนจะกระตุกเกร็งแล้วปล่อยน้ำรักเข้าในโพรงนุ่มนิ่มของเด็กน้อย
“อ๊า~
ป๋า….ปะ…ป๋า….” ครางกระท่อนกระแท่นแล้วปล่อยน้ำรักเลอะเตียงนอนตัวเอง
เด็กน้อยแนบหน้าลงกับหมอนก่อนจะทรุดตัวลงนอนทับน้ำรักที่ถูกรีดออกมาอย่างไม่สนว่ามันจะทำให้เหนียวตัว
อี้ฟานเลื่อนตัวไปจูบซับมุมปากของเด็กตัวดีที่ครางหวานเกินใคร
มองตาปรือปรอยที่เจ้าตัวคงไม่รู้ว่ากำลังเชิญชวนเขาอยู่
แล้วก้มลงไปเอ่ยชิดหูแดง
“อีกรอบได้มั้ยครับ?
เด็กดี”
กลับไปอ่านต่อก่อนนนน http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1425244&chapter=1
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น