Love Mechanics กลรักรุ่นพี่
CH.01
ตุ้บ!
มันพลิกตัวขึ้นคล่อมผม จ้องมาที่ผมแบบที่ผมไม่เข้าใจความหมาย ปากมันกระตุกยิ้มให้ผมหนึ่งทีก่อนจะกดจูบผมแรงๆ อีกครั้ง มันกระชากจูบอยู่อย่างนั้น ก่อนจะเลื่อนมากัดที่คอผมแล้วดูดดุนแรงๆ
“ไอ้เหี้ยเอ๊ย! มึงจะทำอะไรของมึง!” ผมดันมันออกก่อนจะกระชากผมมันให้มันเงยหน้าขึ้นมอง ตาของมันมองมาที่ผม แต่ในดวงตานั้นมันมีแต่ความโกรธ
“จะเอา…ถ้าพี่บาร์เป็นของผม ผมอยากรู้ว่าไอ้กัณฐ์มันจะทำยังไง” จบคำพูดของมันเส้นความอดทนของผมก็ขาดผึง ความสงสารที่เริ่มก่อตัวขึ้นมานิดๆ หมดลงไปแบบไม่มีทางที่ผมจะคิดสงสารมันอีก ผมพับความรู้สึกผิดจากการจูบกับมันลงไว้ที่ซอกหลืบสักส่วนของหัวใจ มองไปที่ตาวาวๆ ของมันก่อนจะกระตุกยิ้มให้กับความคิดเลวๆ ของมันหนึ่งที
“ก่อนที่ไอ้บาร์จะเป็นของมึง…มึงมาเป็นของกูก่อนแล้วกัน”
ผมพลิกตัวกดมาร์คลงใต้ร่างก่อนจะก้มลงกัดที่ซอกคอของมันแบบที่มันเพิ่งทำกับผม ดูดจนคอสีสวยของมันขึ้นรอย มันเหมือนจะรู้สึกตัวและพยายามจะผลักผมออกผม แต่เสียใจครับ…ผมไม่ยอมให้มันไปทำเลวๆ แบบที่มันคิดแน่ๆ เลวอย่างมันมาเจอเลวกว่าอย่างผมนี่แหละดีแล้ว
“อื้อ…ไอ้เหี้ย! ปล่อยกู!” มันว่าเมื่อผมเลื่อนมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของมัน มันดิ้นเร่าๆ เท่าที่แรงคนเมาแบบมันจะมี แน่นอนว่าไม่ได้สะเทือนอะไรผมหรอก
“อยากได้ไม่ใช่เหรอ กูจะให้นี่ไง” ผมบอกมันแล้วรวบมือมันขึ้นไว้บนหัวด้วยมือเดียว
“ไม่ใช่พี่บาร์…มึงไม่ใช่พี่บาร์…กูจะเอาพี่บาร์!”
“แต่กูจะเอามึง!” ผมว่าแล้วเลื่อนตัวลงมาจูบที่แผ่นของมัน มันแดงขึ้นรอยเพราะเมื่อกี้ผมพยายามที่จะถอดเสื้อบางๆ นี่ออก แต่ก็ยังทำไม่สำเร็จได้แต่แหวกสาบเสื้อออกแล้วก้มลงเลียที่เนินอกแข็งๆ นั่นเร็วๆ
“อื้อ…ไอ้เหี้ย!” มันยังคงสบถด่าผมสลับกับครางในลำคอ ผมกดช่วงล่างของตัวเองลงให้ได้สัมผัสกับของมันที่เริ่มจะนูนออกมาจากผ้ายีนส์แล้ว ผมก็ผู้ชาย มันก็ผู้ชายทำจะไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ทำไมจะไม่รู้ว่าตรงไหนเสียวตรงไหนเจ็บ
ผมไม่เคยกับผู้ชายไม่ได้หมายความว่าผมจะทำไม่เป็น
ผมเลื่อนหน้าขึ้นไปจูบคนที่ดิ้นอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง สอดลิ้นเข้าไปแรงๆ แล้วกัดมุมปากสั่งสอนมันไปอีกที อยากไปปล้ำคนอื่นลองโดนปล้ำเองก่อนไหม? จะได้รู้ว่ามันรู้สึกยังไง ผมถอนจูบออกมาแล้วซุกลงที่ซอกคอมันอีกครั้ง มันเอียงหน้าหนีผมแต่นั่นกลับทำให้ผมสำรวจคอมันได้ถนัดขึ้น ตัวมันดิ้นไปมาไม่หยุดและนั่นมันทำให้ผมสัมผัสกับมันได้มากขึ้น
"อื้อ! ปล่อยกู ไอ้เลว…ปล่อย!" มันว่าแล้วดิ้นไปมา มือที่จะตบตีผมก็ถูกผมกดไว้กับเตียง ขาที่จะถีบผมก็ถูกผมใช้เข่าตรึงไว้ทั้งสองข้าง
“กูปล่อยแน่…แต่ไม่ใช่ตอนนี้” ผมบอกแล้วจ้องตามันตรงๆ
“กูไม่ให้มึงทำหรอกไอ้เลว…” มันว่า แต่ตาสวยนั่นกลับสั่นระริกเหมือนไม่มั่นใจในคำพูดตัวเอง
“งั้นเหรอ?” ผมว่าแล้วกระตุกยิ้มให้มันก่อนจะเอามือข้างที่ว่างวาดลงที่ลำตัวมัน ผ่านเสื้อบางๆ ที่หลุดรุ่ยมาเรื่อยๆ มันก็เกร็งตัวขึ้นเรื่อยๆ ทุกที่ที่ผมลากผ่านตัวมันจะกระตุกเป็นระยะๆ จนผมหยุดที่ขอบกางเกง มันหอบหายใจถี่ เนื้อขาวๆ ที่โผล่พ้นเสื้อแดงระเรื่อและขนมันลุกชัน “มึงแน่ใจเหรอ?” ผมถามมันแต่มันกัดฟันไม่ตอบผม
“อ่ะ…ไอ้!...” มันหยุดอยู่แค่นั้นแล้วกัดปากตัวเองเมื่อผมวางมือลงตรงส่วนกลางลำตัวที่ขยายใหญ่ของมัน
“มึงไม่ให้กูทำจริงๆ เหรอ?” ผมว่าแล้วเริ่มคลึงส่วนนั้นผ่านเนื้อผ้าเบาๆ
“อ่า…อ่ะ…ไอ้…” มันทั้งครางทั้งด่าผมไม่เป็นคำเมื่อผมเริ่มนวดแรงขึ้น ขาที่เริ่มจะเป็นอิสระของมันขยับไปมาน้อยๆ เพื่อให้ส่วนนั้นได้สัมผัสกับมือผม
“ปากมึงบอกว่าไม่ แต่ไอ้นี่มันบอกอยากเอา” ผมว่าก่อนจะบีบแรงๆ แล้วผละออกมา
“มึง!...ไอ้…สัส!” มันด่าผมรอดไรฟันเมื่อผมเริ่มปลดกระดุมกางเกงมัน หางตาของมันปริ่มน้ำหน่อยๆ คงไม่ต่างจากความใหญ่โตตรงกลางตัวนี่ที่ทำให้ชั้นในมันชื้น ผมยิ้มอย่างผู้ที่กำลังจะชนะ ถ้าขนาดนี้แล้วไม่ได้เอาออกก็ไม่ใช้ผู้ชายแล้ว
“หึหึ! ด่าไปเถอะ ยังไงก็เสร็จกูอยู่ดี”
“ไอ้เวรเอ๊ย!”
“เวรอะไร…มึงบอกว่าอยากได้เองไม่ใช่เหรอ?” ผมว่าแล้วถอดชั้นในสีเข้มออกแต่ก็ถอดออกได้ไม่หมดเพราะมาร์คมันไม่ยอมขยับ ผมเลยกองกางเกงยีนส์และชั้นในมันไว้ที่เข่า หันกลับมามองส่วนที่ขยายใหญ่พาดผ่านหน้าขาของมันแล้วยิ้มเบาๆ อาจจะยากถ้าสิ่งที่ใหญ่โตขนาดนี้จะเข้าไปในช่องทางคับแคบไม่มีสารหล่อลื่นของผู้ชาย แต่แล้วทำไมครับ…ผมเป็นคนทำ…ไม่ใช่คนถูกทำ
“อ่า…อื้อ…” ผมลูบไปตามความยาวของแท่งร้อนๆ กดมือที่ส่วนหัวปริ่มน้ำของไอ้มาร์คเบาๆ มันกระตุกหนึ่งทีแล้วครางออกมายาวๆ “กะ…กูจะเอาพี่บาร์…ไม่ใช่มึง” มันว่าเสียงสั่น แต่นั่นก็เป็นการยืนยันความเลวของมันและกระตุ้นความเลวของผมได้เป็นอย่างดี
“เพราะมึงจะเอาไอ้บาร์นี่แหละ มึงถึงได้เจอกู”
“อ๊า~” มันครางเสียงดังเมื่อผมรูดรั้งเร็วๆ แบบที่คิดว่าจะทำให้มันทรมานได้ เรียวขาของมันแยกออกจากกันเพื่อให้ผมได้สัมผัสกับส่วนนั้นได้อย่างเต็มที่ มือมันที่อยู่บนหัวขยับไปมาแต่ผมก็ยังกดไว้ด้วยมือข้างเดียวเหมือนเดิม
จนผมเผลอปล่อยข้อมือมัน แล้วเลื่อนมือข้างนั้นมาที่ตุ่มแข็งๆ บนตัวมัน วางมือลงเหนือตุ่มสีน้ำตาลแล้วสะกิดเบาๆ ให้มันได้สะดุ้ง “อ่ะ…อ๊ะ!...” มืออีกข้างผมยังวนเวียนอยู่ที่กลางลำตัวของมัน ลูบวนและบีบคลึงเรื่อยๆ จนมันเด้งตามจังหวะมือผมเบาๆ
“หึหึ!” ผมหัวเราะในลำคอเมื่อเห็นปลายของมันปริ่มน้ำ หน้ามาร์คเริ่มแดงและสายตาของมันก็เต็มไปด้วยความต้องการจนแทบจะปิดไม่มิด “อยากเอาเพื่อนกู ก็มาลองให้กูเอาก่อน” ผมขยับขึ้นไปพูดอยู่ต่อหน้ามัน ตามันเบิกโพลงพร้อมกับการถดตัวขยับหนี
“มะ…ไม่!...” มันว่าแล้วเริ่มออกแรงดิ้นอีกครั้งเมื่อผมลูบลงไปต่ำกว่าจุดเดิม ผมต้องออกแรงตรึงขามันด้วยเข่าอีกครั้ง ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างยกขามันชันขึ้นกดลงกับตัวมัน มาร์คผงกหัวขึ้นมามองท่อนล่างที่เปลือยเปล่าของตัวเองที่อยู่ในการควบคุมของผม เสียงร้องโวยวายยังดังอยู่ซ้ำๆ แต่ผมกลับไม่สนใจ ลูบวนแถวๆ ร่องแคบๆ อยู่อย่างนั้น
ถ้ากดลงไปก็คงจะแน่นดี
“ปล่อยกู! ไอ้เหี้ย!...” มันว่าแล้วดิ้นไปมาจนขามันหลุดออกจากมือผม ขาข้างหนึ่งของมันฟาดมาที่ไหล่ผมแรงๆ จนผมต้องเบ้หน้า มันลุกขึ้นเตรียมจะลงจากเตียง แต่ขอโทษครับ ช้ากว่าผม
“มึงจะไปไหน!” ผมว่าแล้วกระชากแขนมันเหวี่ยงลงเตียงเหมือนเดิม
“ไม่เอา ไอ้เหี้ย! ปล่อยกู!”
“มึงอยากได้ไง? อยากได้มากไม่ใช่ไง?”
“ไม่ใช่มึง กูอยากได้พี่บาร์!”
“แต่ตอนนี้กูอยากได้มึง”
“โอ๊ย!” มันร้องเสียงดังเมื่อผมพลิกตัวมันให้นอนคว่ำหน้าลงกับเตียง กดที่คอมันไว้ด้วยมือเดียว ส่วนมืออีกข้างก็เริ่มปลดกางเกงตัวเอง
“อย่านะไอ้เหี้ย!” มันหันกลับมามองผมที่กำลังสาวแท่งเนื้อตัวเองเพื่อเตรียมพร้อม ก่อนจะร้องห้ามผมเสียงดัง
“อย่าช้าเหรอไอ้สัส กูรีบเพื่อมึงเลย” ผมกระตุกยิ้มพร้อมกับถามกลับด้วยคำหยาบไม่แพ้กัน
“ไม่เอา!” มันว่าแล้วถดตัวหนีเมื่อผมจับตัวเองจ่อที่ช่องทางของมัน มือยาวๆ ของมันปัดป่ายไปทั่วหวังจะทำร้ายผมอีกครั้ง แต่ผมกลับกดคอมันไว้ทำมันขยับไม่ถนัด ได้แต่วาดมือไปมากับอากาศ
“จะเอา…”
“อ๊ากกก! อึก!...”
“ซี๊ดดด~” ผมสูดปากแรงๆ พร้อมกับมันที่ร้องออกมาจนสุดเสียงเมื่อผมกดตัวเองเข้าไปในตัวมันแรงๆ รู้ว่าทำอย่างนี้แล้วมันจะเจ็บแต่ไม่คิดว่ามันจะรัดแน่นจนทำให้ผมเจ็บไปด้วย “ไอ้สัส…” ผมสบถกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ ขยับส่วนที่เหลือเข้าไป
“อึ่ก! อ๊า~ พอเถอะ! ฮึก!” ผมไม่รู้ว่ามาร์คทำหน้าแบบไหน แต่เสียงที่ได้ฟังทำให้ผมรู้ว่ามันคงเจ็บมากไม่น้อย แต่ผมสนใจที่ไหน ที่ผมต้องการคือสั่งสอนมัน ที่ผมทำอยู่ตอนนี้คือต้องการทรมานมัน
“รัดกูแน่นจนจะเสร็จขนาดนี้ จะให้กูพอได้ไง”
“อ๊า! อึก…” ผมค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปอีกครั้ง มือผมยังกดที่คอมันเหมือนเดิม ส่วนมืออีกข้างค้ำไว้ที่เตียง ไม่มีการปรนเปรอหรือเล้าโลมให้มันรู้สึกดีสักนิด ยังคงค่อยๆ ขยับตัวเองเบาๆ ไม่ใช่กลัวมันเจ็บ แต่มันแน่นจนผมขยับแทบไม่ได้เลยต่างหาก
กับผู้ชายมันรู้สึกอย่างนี้นี่เองสินะ
อุ่น แน่น จนต้องเผลอครางออกมา
“อ่า…ฮืมมม” ผมครางในลำคอเบาๆ เมื่อช่องทางนั้นเริ่มปรับตัวเข้ากับความใหญ่โตของผมได้บ้าง มันไม่ลื่นและไม่ถนัดเหมือนที่เคยทำ แต่มันก็แน่นและบีบรัดได้ดีกว่าที่เคยผ่านมา
“อ่ะ…ไอ้…อึก!” มันยังคงก้มหน้าครางกับหมอนอยู่เหมือนเดิม มือมันฟาดมาถูกหน้าท้องผมอยู่บ่อยครั้งแต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมเจ็บสักเท่าไหร่ ผมยังกัดฟันและขยับตัวเข้าออกต่อไปตามจังหวะของตัวเอง
“ฮึก! อึก…อื้อ…พี่บาร์…” มาร์คครางสะอึกสะอื้นก่อนจะกดหน้าลงกับเตียง
“บาร์พ่อง! เอากับกู กูชื่อวี!” ผมกระชากผมมันขึ้นแล้วหยุดขยับก่อนจะบิดหน้าหล่อๆ ของมันให้มองดูหน้าผมชัดๆ
“ไอ้เลว…” มันว่าแค่นั้นแล้วหลับตาลงช้าๆ
“นี่ไม่ใช่เหรอที่มึงคิดจะทำกับเพื่อนกู ด่ากูก็ไม่ต่างจากด่าตัวเองหรอกมาร์ค”
“อ๊า!...” มันเชิดหน้าขึ้นหอบเอาอากาศ เมื่อผมกดตัวเองลงแรงๆ มือข้างหนึ่งของมันจับที่แขนอีกข้างของผมแล้วจิกลงมาแรงๆ เหมือนอยากระบายความเจ็บ
“ทำไม…มึงจะบอกว่าไม่ใช่เหรอ?” ผมทาบตัวลงกับแผ่นหลังมันแล้วกระซิบถามคนที่ก้มหน้าอยู่เบาๆ
“เรื่องของกูกับพี่บาร์ มึงมาเสือกอะไรด้วย” มันถามผมกลับแต่ไม่ได้หันกลับมามองหน้า
“เสือกที่กูเป็นเพื่อนไอ้บาร์ และตอนนี้กูเป็นผัวมึง” ผมเน้นประโยคหลังชัดๆ ช้าๆ ที่ข้างหูมัน แล้วกดตัวเองเข้าอีกครั้ง
“อ๊า!...ไอ้!...” มาร์คสะดุ้งแล้วหันมาผลักหน้าท้องผมไว้
“เอากับผัว ก็เรียกชื่อผัวดีๆ หน่อย”
“อื้อออ ไอ้เหี้ย!” ผมกัดลงที่หลังคอมัน ก่อนจะเลียรอยกัดนั่นเบาๆ พร้อมๆ กับข้างล่างที่ซอยเข้าออกได้ถนัดขึ้นกว่าเดิมแล้ว
“วี! กูชื่อวี”
“อึก!...อ่ะ…กูเจ็บ…” มันครางไม่ได้สรรพแต่ผมจับใจความได้ในคำสุดท้ายว่ามันเจ็บ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจเพราะนั่นเป็นสิ่งที่ผมต้องการให้มันเป็นอยู่แล้ว
“แล้วไง? กูทำให้เจ็บ อืมมม”
“อ่ะ…อื้อ…ไอ้…อ่า…”
“วี! กูบอกว่าเรียกชื่อกู”
“ไม่!...อึก!”
“ไม่เรียก มึงก็ไม่เสร็จ” ผมว่าแล้วจับมือมันที่กำลังจะเอื้อมไปช่วยตัวเองไว้ มาร์คหันมามองอย่างทรมานและสายตาแบบนั้นของมันทำให้ผมอยากทำมันแรงๆ
ท้าทายกูเข้าไป จะทำให้รู้เองว่าคำว่าเลวจริงๆ คืออะไร
“ฮึก!...พี่บาร์…”
“ไอ้สัส!...เรียกชื่อกู” ผมถอดตัวเองออกมาก่อนจะกดเข้าไปแรงๆ ที่เดียวจนสุดเพื่อสั่งสอนคนใต้ร่างที่ยังไม่ยอมทำตาม
“ไอ้เหี้ย!”
“ผัวมึงชื่อเหี้ยเหรอ!” ผมกระชากหัวมันกลับมาแล้วมองหน้ามันตรงๆ ตาแดงบวมช้ำกับหน้าที่แดงก่ำไปหมด ปากบางกัดกันไว้แบบไม่อยากโต้ตอบกับผม เหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้าหล่อๆ นั่นจนมันเรียกอารมณ์บางอย่างจากผม
“อื้อออ!” ผมจูบที่ปากบางนั่นก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปข้างในโพรงปาก มาร์คที่ยังคงสับสนอยู่เผลอเปิดปากให้ผมเข้าไปสำรวจง่ายๆ ครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่ผมจูบกับมัน ผมไม่ได้นับ แต่ทุกครั้งที่จูบผมยอมรับว่ารู้สึกแปลก ไม่ถึงกับรู้สึกดี แต่ก็อยากจูบต่อ
“อื้มมม” ผมครางในลำคอเมื่อลิ้นของมันตวัดเกี่ยวเอาลิ้นของผมไปหยอกล้อเช่นกัน ลิ้นสองลิ้นพันกันไปมาอย่างหยอกล้อ แรงดูดที่ขอบปากผมก็เพิ่มขึ้นและทำให้ผมรู้สึกดี สอดลิ้นเข้าไปลึกขึ้นเผื่อจะเจอความหวานและความแปลกใหม่มากกว่าเดิม
“โอ๊ย!...ไอ้สัส!”
“อึก!...” ผมร้องออกมาเสียงดังพร้อมกับถอดปากออกมาจากมันเร็วๆ เผลอบีบคอไอ้คนที่อยู่ใต้ร่างแรงงๆ เพราะความเจ็บที่ขอบปาก ผมแตะลิ้นตรงบริเวรนั้น ได้รสเฝื่อนของเลลือดกับกลิ่นคาวนิดๆ
“กัดกูเหรอมาร์ค…” ผมถามมันช้าๆ แต่มันไม่ได้ตอบ อาจจะเป็นเพราะผมกดคอมันไว้ มันเลยพูดไม่ได้ แต่สายตามันที่มองมาอย่างไม่ยอมแพ้นั่น ทำให้ผมถอดตัวเองออกจากช่องทางของมันทันที
ผมกระชากไอ้มาร์คให้มันลุกขึ้นนั่ง ไม่สนว่ามันจะเจ็บหรือรอยเลือดที่หยดซึมอยู่เตียงนอน ผมยืนขึ้นแล้วดึงหัวมันให้มองผม “อยากใช้ปากทำไมไม่บอกดีๆ”
“อึก!...” ว่าจบผมก็สอดตัวเองเข้าที่เรียวปากสวยของมัน แต่มันกลับเม้มปากแน่นไม่ยอมให้ผมเอาเข้าไป
“อ้าปากแล้วดูดดีๆ” ผมบอกมันแต่มันก็ยังนิ่ง จนผมกระชากที่ผมมันแรงๆ
“กูเจ็บ…อึก!” มันเบิกตาโพลงเมื่อผมสอดตัวเองเข้าไปในปากอุ่นร้อนของมันเร็วๆ ไม่รอให้มันทำให้ผมก็ขยับเองรัวๆ มาร์คเบ้หน้าอ้าปากให้ผมสอดเข้าออกอยู่อย่างนั้น
“อืมมม…อ่า…ดูดให้กู…” ผมเอ่ยสั่งมันที่มองหน้าผม สายตาของมันทำให้ผมอยากกดมันลงตรงนี้แล้วใส่ตัวเองเข้าไปซ้ำๆ ทั้งวันทั้งคืน มันคงจะทั้งทรมาน เจ็บปวด อับอายและโกรธผมไม่น้อย แต่ผมน่ะ…ชอบ ชอบที่มันเป็นอย่างนั้น
“อึก!” มันส่งเสียงในลำคออีกครั้งเมื่อผมดันหัวมันเข้ากับหว่างขาของตัวเอง เด้งเข้าออกรัวเร็วซ้ำๆ จนในที่สุดมันก็ยอมดูดให้ผม อาจจะเป็นเพราะมันทรมานกับจังหวะของผมถ้ามันไม่ขยับปากมันต้องฉีกแน่ๆ
“อย่าคิดจะกัดเชียวนะมึง” ผมว่าตอนที่มันเริ่มดูดตรงปลายปริ่มน้ำให้ผม “อืม…อือ…”
กับผู้ชายนี่มันดีตรงที่มันรู้ว่าตรงไหนจะเสียวที่สุดนี่แหละครับ ผมขยับตัวเป็นจังหวะเดียวกับจังหวะดูดที่ไม่เต็มใจของมัน มือมันวางอยู่ที่ขาผม ส่วนอีกมือก็เลื่อนมาสาวตรงส่วนที่กลืนเข้าไปไม่หมด ผมยังดึงหัวมันแรงๆ และใช้มือข้างที่ว่างกดไหล่มันให้เข้าใกล้ผมอยู่เรื่อยๆ
“อึก…อุก…” นานหลายนาทีที่ผมหลับตาพริ้มรับความสุขสมที่มันกำลังปรนเปรอให้ จนในที่สุผมก็ทนไม่ไหวดึงออกจากปากมันแล้วผลักมันนอนลง ก่อนจะจับขาขาวๆ ของมันให้ชันขึ้น
“กะ…กูจะดูดให้เสร็จก็ได้…แต่มึงอย่า…อ๊า!” มันยังไม่ทันว่าจบผมก็กดตัวเข้าไปในช่องทางอุ่นๆ นั่นทันทีในครั้งเดียว มาร์คร้องเสียงหลงแล้วยกมือขึ้นดันหน้าท้องผมไว้
“มึงมีสิทธิ์ต่อรองได้ด้วยเหรอ?” ผมว่าแล้วขยับตัวเข้าออกเร็วๆ แบบไม่รอให้มันพร้อมเหมือนครั้งแรก เพราะผมไม่ได้สนใจอยู่แล้ว แค่ตอนนี้ผมไม่เจ็บและผมกำลังสนุกกับร่างกายมัน แค่นั้นที่ผมต้องการ
“อื้อ…อ้า…พี่บาร์…” มันครางเมื่อผมควงเอวเป็นวงกลม หน้าหล่อเชิดขึ้นอ้าปากครางซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น มือข้างหนึ่งของมันเลื่อนมาช่วยตัวเอง ส่วนอีกข้างดันหน้าท้องผมไว้อยู่
“อืม…เรียกชื่อกู” ผมบอกมันอีกครั้ง และครั้งนี้มันสบตากับผมตรงๆ “เรียกกูที่กำลังเอามึงอยู่ตอนนี้”
“อึก…พี่บาร์…”
เพี๊ยะ!
“อึก!” ผมปัดมือของมันที่กำลังช่วยตัวเองออก แล้วบีบแท่งร้อนของมันไว้เต็มกำมือ ใช้นิ้วโป้งปิดที่ปลายยอดไว้ไม่ให้น้ำของมันออกมา
“เรียกชื่อกู ไม่เรียกชื่อกู กูไม่ปล่อย” ผมว่าแล้วกดส่วนหัวมันแรงๆ
“ไอ้เหี้ย…อ๊า!” มันร้องลั่นเมื่อผมกดตังเองเข้าไปแรงๆ
“มึงจะเรียกชื่อกูหรือไม่เรียก” ผมว่าแล้วซอยเข้าออกถี่ๆ มันเบ้หน้าและเกร็งตัว มือสองข้างของมันพยายามแกะมือผมออกจากแท่งร้อนของตัวเอง แต่ผมกับบีบมันแน่นจนมันไม่กล้าที่จะเอามือมาปัดมือผมออก สองมือขาวๆ ของมันจึงวางอยู่ที่หน้าขาผมแล้วข่วนแรงๆ จนเป็นรอย
“ฮึก…อ๊า…อ่ะ…อ้า…”
“อืมมม…” ผมไม่สนสายตาอ้อนวอนที่มองมา ยังคงกระแทกลงไปซ้ำๆ และกดส่วนหัวของมันไว้อย่างเดิม
“วี…อึก…ปล่อยกู” มันว่าอย่างยากลำบาก แต่นั่นกลับทำให้ผมกระตุกยิ้ม ยอมปล่อยมือจากแท่งร้อนใหญ่ๆ ของมัน แล้วเลื่อนมาจับที่เอวสอบก่อนจะดึงเข้าหาตัว “อ๊า!”
“อืมมม” มาร์คครางเสียงดังเมื่อผมกดตัวเองเข้าออกเร็วๆ ผมก็ครางในลำคออย่างรู้สึกดีกับสิ่งที่กำลังทำ
“อ่า…อื้อ…” มาร์คเลื่อนมือมารูดรั้งตัวเอง พร้อมๆ กับผมที่กดตัวเข้าออกเร็วๆ “วี…อือ…”
“อ่า…ซี๊ด…”
“อ่ะ…อ้ะ…อ่ะ…” มันครางเสียงสั่นอยู่ใต้ร่างผม ตาสวยมองมาด้วยความโกรธแค้นแต่ผมกลับยิ้มตอบกลับไป
“จำเอาไว้ผัวมึงชื่อวี อย่างมึงไม่ทางไปเอาใครเขาได้อีกแล้วล่ะ” ผมโน้มตัวลงไปบอกกับมันที่เบ้หน้าอยู่ข้างล่าง ซอยเข้าออกเร็วๆ ถี่ๆ จนมันพูดออกมาไม่เป็นคำ
“อ่ะ…อ่ะ…กะ…กู…”
“มึงทำไม?”
“เกลียดมึง…”
“กูชอบมึงตายแหละไอ้มาร์ค…อ่า…” ผมบอกมันกลับแล้วครางยาวๆ เมื่อถึงจุดสุดยอด ผมเกร็งตัวกระตุกปล่อยน้ำเข้าไปในช่องทางคับแคบของมัน ขยับอีกทีสองทีแล้วค่อยๆ ถอดออกมา ไม่ใช่แค่สีขาวขุ่นที่ล้นออกมา แต่มันกลับปนสีเลือดออกมาด้วย “โทษที กูเผลอปล่อยใน มัวแต่คิดอยู่ว่าเกลียดมึงมากแค่ไหนกูเลยเอาออกไม่ทัน”
“ฮึก!...ไอ้เลว”
“จะเลวจะชั่วก็เป็นผัวมึงแล้วกัน”
“ได้กูแค่ครั้งเดียว อย่าคิดว่ากูจะยอม” มันว่าอย่างเคียดแค้น
“ถ้ามึงยังไม่หยุดเรื่องไอ้บาร์ กูก็จะลากมึงมาแหกขาให้กูอีกอยู่ดี” ผมตอบมันกลับไป “อ้อ…แล้วก็จัดการตัวเองให้เสร็จนะ อย่าคิดว่ากูจะช่วยดูดให้หรือสาวให้ล่ะ มึงไม่สำคัญพอที่กูจต้องใส่ใจขนาดนั้น”
“…ไอ้เหี้ย” มันด่าผมแล้วค่อยๆ เอื้อมมือมาที่แท่งร้อนที่กำลังสั่นระริกอย่างต้องการปลดปล่อย
“หึ!” ผมกระตุกยิ้มให้มันหนึ่งทีก่อนจะลุกขึ้นมานั่งอยู่ปลายเตียง แล้วเอานิ้วไปแตะที่น้ำสีขุ่นที่ติดอยู่ขามัน
“อื้อ…” มันครางแล้วขมิบส่วนนั้นจนน้ำที่เคยอยู่ในนั้นไหลออกมาอีกรอบ
“ตรงนี้มึงก็ทำเองนะ กูแค่เอาใส่ได้ พอดีเอาออกให้ไม่เป็น”
อ่านแล้วกลับไปสาธยายความกลรักวีมาร์คด้วยนะคะ #กลรักวีมาร์ค
เหอะะะะะ เจ้าวี
ตอบลบ