พี่ไม่หล่อแต่แฟนพี่หล่อมาก
CH.25
Feeling asleep in your arms is the best feeling in the world
คนหล่อเดินมาที่ปลายเตียง มือเรียวเท้าเอวแล้วมองคนที่นั่งบนเตียงดุๆ หน้าของคนที่พยายามอดทนเริ่มจะแย่ขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคนที่หลอกล่อยังไม่หยุด ซ้ำยังหลอกล่อเขามากขึ้นไปอีก มือสวยของแบงค์ที่มองเห็นเส้นเลือดนูนชัดตามแขนยื่นมาหาโอห์ม ตาที่โอห์มชอบมองค่อยๆ ช้อนขึ้นสบกับตาโต แบงค์กระตุกยิ้มนิดเดียวแต่มันทำให้โอห์มแทบระเบิด
“จะฆ่าโอห์มเหรอครับ” เสียงหล่อว่าอ้อนให้คนอ่อยชะงักมือค้างบนอากาศ โอห์มขยับเข้ามาใกล้แล้วจับเอามือบางมาวางบนเอว ก่อนจะวางมือของตัวเองไว้บนหัวยุ่งๆ ของแบงค์
“กูจะฆ่ามึงได้ยังไงล่ะโอห์ม”
“ก็ได้แบบนี้แหละ” โอห์มว่าแล้วก้มลงกดริมฝีปากกับหน้าผากของคนที่นั่งอยู่ “แค่ยั่วนิดเดียวก็อยากตายคาอกแบงค์แล้ว”
“มึงแม่ง…” คนถูกหาว่ายั่วกลับเขินเอง
แบงค์หน้าแดงระเรื่อเมื่อโอห์มถอนจูบ ยิ่งพออีกคนยืดตัวขึ้นเต็มความสูงแล้วมองลงมาด้วยสายตาแบบนั้นแบงค์ยิ่งเขิน แล้วมันผิดมากที่คนกล้ามสวยเลี่ยงการเขินด้วยการหลบสายตา แบงค์หลบลงมามองข้างล่าง…เขาน่าจะมองเหนือเอวของโอห์มแต่สายตาไม่รักดีมันมองต่ำกว่านั้น ต่ำจนแบงค์หน้าแดงมากกว่าได้สบตาโอห์ม
“แบงค์ครับ…” โอห์มว่าแล้วลูบท้ายทอยแฟนเบาๆ “โอห์มอยากอ้อน” ขาเรียวขยับเข้าหาจนสายตาแบงค์เลี่ยงสิ่งตรงหน้าไม่ได้ คนนั่งมองเงยหน้าขึ้นสบตาสวยๆ ของโอห์มก่อนจะก้มลงอีกครั้ง มือที่วางอยู่บนเอวขาวๆ กระตุกผ้าผืนเล็กก่อนจะจูบลงที่เอวของโอห์มเบาๆ
“จุ๊บ! จุ๊บ!” แบงค์จูบแล้วผละออก จูบแล้วเปลี่ยนบริเวณที่จูบ ขยับจากท้องน้อย ขึ้นไปที่หน้าท้อง ขยับลงมาที่ต้นขา แล้วขยับไปที่หน้าขา
“อ่า…แบงค์…แบงค์ครับ…” คนถูกกระทำหอบกระเส่า ใจเต้นไม่เป็นส่ำ มือที่อยู่บนหัวขยำจนคิดว่าแบงค์คงจะเจ็บ แต่คนที่ทำเขายังไม่รู้ตัว แบงค์ยังปัดป่ายริมฝีปากไปเรื่อยๆ เข่าของโอห์มแทบจะทรุดแล้วแต่แบงค์ยังปล่อยให้ส่วนแข็งขืนของเขาแนบแก้มแล้วสนใจต้นขาของเขาอยู่
“อืม…”
“อะ…อา…” โอห์มครางเมื่อแบงค์ครอบปากลงที่ส่วนกลางลำตัว หน้าหล่อเชิดขึ้นเมื่อคนเป็นแฟนดูดสลับกับลงลิ้น มือของแบงค์โอบเอวเขาแล้วดึงเข้าหา เช่นกันกับมือเขาที่กดหัวแบงค์ให้ชิด
“อื้อออ” แบงค์อยากอ้าปากคราง แต่เขาไม่สามารถทำได้ ส่วนอุ่นร้อนมันเต็มโพรงปากจนต้องกลั้นลมหายใจ โอห์มกดตัวเองเข้ามาแล้วย้ำอยู่สองสามครั้งก่อนจะถอดตัวออก
“เซ็กซี่” โอห์มว่าเบาๆ แล้วใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดน้ำที่มุมปากให้แบงค์
“ขอใช้แค่ปากไม่ได้เหรอ” แบงค์อ้อนเมื่อเห็นท่าทีของโอห์ม แบบนี้มันไม่ปลออดภัย ไม่ปลอดภัยต่อตัวแบงค์และไม่น่าปลอดภัยต่อใจแบงค์
“อย่ามาต่อรอง” โอห์มว่าแล้วยิ้มให้ ลูบหัวอีกคนเบาๆ แล้วก้มลงจูบปากสวยของคนที่ต่อรอง
“อื้อ~” ปากประกบกันแล้วค่อยๆ สอดลิ้นเข้าไปสำรวจความอุ่นร้อนข้างใน สำรวจสิ่งที่เขาชอบมากไม่แพ้หุ่นสวยๆ ของแบงค์ สิ่งที่แบงค์ใช้พูดใช้บ่น สิ่งที่แบงค์ใช้คราง สิ่งที่แบงค์ใช้จูบ และสิ่งที่แบงค์ใช้อ้อนเขาแทบทุกวัน
“อืม” ลิ้นชื้นเริ่มสู้นั่นทำให้โอห์มหลุดคราง จากที่เคยนำตอนนี้ยอมตามให้แบงค์หยอก มือที่กำลังวางไม่ถูกของเขาเลื่อนเข้าไปใต้เสื้อผืนบาง กระชากมันออกเบาๆ เพราะกลัวแบงค์เจ็บ วางมันไว้ที่หน้าอกข้างซ้ายเพื่อที่จะจับแรงตุบๆ บนอก
มันเป็นจังหวะเดียวกัน…
“อื้อ โอห์ม…” โอห์มผละออกมาแล้วกดปากลงที่ลำคอ แบงค์เอียงเล็กน้อยก่อนจะครางเมื่อฟันสวยขบเบาๆ แล้วค่อยดูดย้ำๆ มือโอห์มวนเวียนอยู่ตรงหน้า ปัดป่ายลงมาที่ลอนหน้าท้อง ก่อนจะหายเข้าไปใต้กางเกง
“อย่าหลับตา…” โอห์มบอกแล้วจูบเปลือกตาสวยของแบงค์ แบงค์อยากบอกเหลือเกินว่าพยายามแล้ว พยายามที่จะลืมตามองแล้ว แต่โอห์มคงเจิดจ้าเกินไป ทั้งท่าทาง สีหน้า แววตา และเสียงในลำคอของโอห์มมันทำให้เขาต้องหลับตาลงรับความสุขสมที่ไม่ใช่แค่จินตนาการ
“อื้อ…อะ โอห์ม” กางเกงของแบงค์หลุดลงไปอยู่ที่ข้อขาพร้อมๆ กับที่มือของโอห์มแนบเข้ากับส่วนที่กำลังแข็ง มืออุ่นๆ ของโอห์มลูบคลึงและชักนำเป็นจังหวะ ปากบางยังระดมจูบอยู่ทั่วมัดกล้ามที่เจ้าตัวชอบนักชอบหนา เสียงครางของแบงค์ดังมาให้ได้ยินตามจังหวะ เอวสอบของแบงค์กำลังขยับรับ และโอห์มชอบใจ
“อือ…” นิ้วเรียวถูกส่งเข้าไปยังโพรงปากอิ่มในขณะที่ส่วนอื่นของร่างกายยังทำหน้าที่ของมัน แบงค์ดูดเลียนิ้วชี้และนิ้วกลางจนคนถูกดูดส่งเสียงคราง
“แฮ่ก! แฮ่ก!” แบงค์หอบกระเส่าเมื่อนิ้วของโอห์มหลุดจากปาก ไม่ต่างจากโอห์มที่ครางเบาๆ เมื่อแบงค์กระแทกสวน
“อื้มมม”
“อะ อื้อออ” นิ้วที่เคยหยอกล้อกับลิ้นเลื่อนลงไปหยอกล้ออีกส่วน ส่วนที่กำลังขมิบรัดจนโอห์มต้องถอนปากออกจากลำตัวแบงค์ เขาไม่อยากจะจินตนาการว่าถ้ามันมากกว่านิ้วเขาจะมีความสุขขนาดไหน แค่ลองตั้งคำถามส่วนที่จะแทนที่นิ้วก็ปวดหนึบจนเขาไม่อยากรอ
“อ้าขาหน่อยครับคนสวย” เสียงแหบทุ้มของโอห์มมันทำให้แบงค์อาย คำพูดที่ใช้เรียกมันทำให้เขาร้อน แต่ความรู้สึกมันจะหลากหลายอย่างไรเรียวขาสวยก็อ้าออกกว้างอย่างที่คนเป็นแฟนบอก
“โอห์ม…” เสียงแผ่วเรียกจนโอห์มต้องขบริมฝีปาก แผ่วเบาเหมือนแบงค์กำลังอ้อนวอน แต่เขาไม่รู้ว่าแบงค์อ้อนให้เขาถอนนิ้วออกหรือขยับอีกอย่างเข้า
“นิดเดียวครับคนเก่ง” เขาขอมองแบงค์ในมุมนี้อีกนิดเดียว มุมที่ร่างกายแสนสวยนี่บิดไปตามจังหวะของเขา มุมที่เห็นมัดกล้ามเกร็งเป็นลอน มุมที่เห็นตาสวยปรือปรอย และปากอิ่มๆ เผยอคราง
“อื้อ…อ้า…โอห์ม” แบงค์ครางเรียกโอห์มซ้ำๆ เมื่อนิ้วในร่างกายไม่ได้อยู่เฉยๆ คนเป็นแฟนขยับมันเข้าออกจนเขาต้องอ้าขาให้อีกอย่างเป็นอัตฺโนมัติ สะโพกสวยส่ายรับตามจังหวะของนิ้วคนหล่อ ตาถูกปิดปรือด้วยม่านน้ำตาจนทำให้มองเห็นไม่ชัดเจน แต่ถึงจะมองได้ไม่เต็มตาแต่แบงค์ก็เห็นว่าโอห์มแลบลิ้นเลียริมฝีปาก และท่าทางแบบนั้นมันทำให้หัวใจแบงค์เต้นไม่เป็นส่ำ
“อืมมม”
“อ๊ะ…โอห์ม! อื้อ~” คนถูกกระทำร้องเสียงหลงเมื่อโอห์มถอนนิ้วแล้วแทรกลิ้นเข้าไปทันที แบงค์บิดเร่าเมื่อรับรู้ถึงความชื้นที่เขาไม่ค่อยได้สัมผัส แบงค์เคยขอไม่ให้โอห์มทำแบบนี้เพราะมันทำให้เขารู้สึกดีเกินไป คนที่จะถูกฆ่าไม่ใช่โอห์ม คนที่ดิ้นเร่าๆ เพราะความสุขสมจนแทบขาดใจตอนนี้คือแบงค์
“อืมมม จุ๊บ!” ปากบางเบี่ยงมาจูบซอกขาด้านใน แบงค์หอบสะท้านแล้วค่อยๆ พรูลมหายใจของตัวเอง
“อือ…อะ…อา”
“เซ็กซี่เกินไปแล้ว” โอห์มว่าแล้วลูบที่หน้าท้องของแบงค์เบาๆ กางเกงนอนที่เคยติดอยู่ที่ขาตกลงไปที่พื้นตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ รู้แค่ตอนนี้แบงค์กำลังหอบและครางผะแผ่วเมื่อโอห์มนวดบั้นท้ายเบาๆ
“โอห์ม~” เสียงหวานเอ่ยเรียกจนคนหล่อยิ้มรับ ยื่นมือเข้าไปลูบแก้มคนของตัวเองแล้วตามไปจูบอย่างแผ่วเบา
“อืมมม”
“อื้อออ~” แบงค์ครางในลำคอเพราะโอห์มไม่ยอมปล่อยให้ปากเขาเป็นอิสระ คนหล่อป้อนจูบและแทรกลิ้นพร้อมๆ กับแทรกตัวเข้ามาหาเขา คนตัวเล็กกว่าที่นอนอยู่ใต้ร่างโอห์มได้แต่มองผ่านม่านน้ำตาเพื่อร้องขอความเห็นใจ แต่คนเป็นแฟนดูเหมือนจะชอบใจและพอใจมากกว่า
“อย่ามองแบบนั้น” โอห์มว่าแล้วจูบซับที่เปลือกตาแบงค์อีกรอบ ความใหญ่โตยังถูกแช่ไว้ในตัวและเอวของโอห์มยังไม่มีทีท่าว่าจะขยับ
“โอห์ม~” เสียงอ้อนวอนดังจากปากแบงค์ แขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามถูกเจ้าตัวยกขึ้นโอบรอบลำคอแฟน กดหน้าโอห์มให้ซุกกับซอกคอแล้วคนที่อยู่ข้างใต้ก็เป็นฝ่ายเริ่มขยับอย่างแผ่วเบา
“อืมมม”
“อะ…อา…” เสียงครางข้างหูของกันและกันมันทำให้พวกเขารู้สึกดีมากขึ้น ความอึดอัดที่ถูกเติมเต็มตอนแรกมันหายไปและถูกแทนที่ด้วยความเสียวกระสัน แบงค์ขยับเอว โอห์มเองก็ขยับตาม ปากของคนหล่อพรมจูบทั่วลำคอของแบงค์จนเห็นได้ชัดเจนว่าเป็นสีระเรื่อ
“แบงค์ครับ…”
“อืม…โอห์ม” เสียงครางเรียกชื่อกันและกันมันทำให้คนหล่อเผลอขบเข้าที่ซอกคอแฟนเบาๆ แบงค์ไม่ท้วงว่าเจ็บและโอห์มก็ไม่หยุด
“โอห์มขออยู่ข้างล่างได้ไหม?” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูทำให้แบงค์ชะงัก
“วะ…ว่าไงนะ?”
“แบงค์อยู่ข้างบนนะครับ” คำอ้อนขอจะไม่เป็นผลถ้าตาสวยไม่จ้องลึกเข้าไปในตาของคนเป็นแฟน ปากบางยกโค้งแล้วก้มลงจูบแฟนอย่างออดอ้อน “นะ…” พร่ำขอคำเดียวแล้วแบงค์ก็ยอมพยักหน้า
“อะ อือออ” คนหล่อผลิกตัวนอนราบส่วนแฟนคนหล่อค่อยๆ ผลิกตัวเองตาม แบงค์นิ่วหน้าเมื่อรับรู้ถึงแก่นกายของโอห์มมันดันลึก เขาสูดหายใจเข้าก่อนจะมองหน้าอีกคนอย่างอายๆ
“อา…แบงค์ครับ…โอห์มไม่ไหวแล้ว”
“อะ…อื้อ!” แบงค์ครางรับเหมือนกับสะโพกที่ขยับตามคำขอ คนหล่อทอดมองแฟนที่ขย่มอยู่บนร่างกายด้วยสายตาที่แบงค์แปลความหมายไม่ออก มันมากกว่าหลง มันมากกว่าอยากให้เสร็จ และบางทีมันอาจจะมากกว่ารัก
พวกเขาบอกรักกันมานับครั้งไม่ถ้วน บอกผ่านเสียง ผ่านตัวอักษร ผ่านร่างกาย พวกเขาทำมาหมดแล้วและทุกครั้งที่แสดงความรักต่อกันมันทำให้พวกเขารู้สึกดี รู้สึกดีมากๆ จนเรียกได้ว่ามากกว่ารักไปแล้ว
โอห์มพยุงบั้นท้ายสวยที่ขยับขึ้นลงแล้วค่อยกระแทกสวน เสียงครางของแบงค์มันทำให้เขาอยากกดอีกคนลงมาแรงๆ แต่แบบนั้นแบงค์คงจะเจ็บ การได้เห็นแบงค์ทำแบบนี้มันทำให้โอห์มมีความสุข สุขเหมือนจะตายเวลาที่เห็นอีกคนวางมือบนอกเขาแล้วกระแทกตัวเองลงมา
“อืมมม แบงค์”
“อะ โอห์ม” เสียงครางกระท่อนกระแท่นแต่ก็รับรู้ได้ว่าอีกคนเรียกชื่อตัวเอง หน้าของคนที่ไม่ชอบยิ้มตอนนี้ดูผ่อนคลายและเชิดขึ้นมองเพดาน เหมือนกันกับคนหล่อที่ปรือตามองแฟนด้วยสีหน้าที่แบงค์จะไม่ยอมให้ใครได้เห็น
“อื้อ อืมมม”
“อะ…อื้อ! อ่า…”
“อา…แบงค์~” แบงค์กระตุกแล้วปลดปล่อยเหมือนกับโอห์มที่ไม่ถอนตัวเองออกมา ความอุ่นวาบแล่นเข้าหาจนแบงค์ต้องเชิดหน้าคราง โอห์มขยับในตัวเขาอีกสองสามครั้งก่อนจะค่อยๆ ยกคนหุ่นดีออกจากตัว
“อืม…โอห์ม” โอห์มวางแบงค์ลงบนอก ปล่อยให้อีกคนนอนราบกับตัวเขาโดนไม่สนความเหนอะหนะที่แบงค์ปลดบ่อยออกมา แบงค์ซบลงที่อกของแฟนก่อนจะค่อยๆ พลิกตัวลงมานอนข้างๆ
“แบงค์ทำให้เรามีความสุขที่สุดเลย” โอห์มพลิกตัวตะแคง วาดแขนโอบคนที่นอนคว่ำแล้วค่อยขยับตัวเองเข้าหา
“มึงแม่ง…ให้กูทำ” คนที่เจ็บว่ากลับหน้าแดงแล้วมองค้อนแฟน
“ไม่ชอบเหรอ? เราชอบจะตาย เวลาที่แบงค์ขยับ…อื้อ!” เสียงโอห์มหายลงไปในลำคอทั้งๆ ที่ยังบรรยายไม่จบ เขาอยากบอกแบงค์ว่าเวลาที่แบงค์ขยับอยู่บนตัวเขาแล้วมันน่ามองขนาดไหน แต่คนที่นอนเจ็บอยู่กลับยกหัวขึ้นมาแล้วก้มลงปิดปากของเขาด้วยปากของตัวเองเสียอย่างนั้น
“อืม…” โอห์มจูบตอบ ละเลียดเล็ดตามไรฟันแล้วขยับมาดูดชิมริมฝีปาก มันกำลังบวมและโอห์มชอบเวลาที่ปากแบงค์บวม
“อีกสักรอบดีไหม” เสียงกระเส่ากระซิบข้างหูแบงค์
“โอห์ม!”
“นะ” คนหล่ออ้อนแล้วกดจมูกลงข้างแก้มใสๆ ของแบงค์
“คำว่านะของมึงนี่…”
“ไม่ได้ผลเหรอ?” โอห์มถาม ตาสวยที่แบงค์ชอบเลี่ยงจะสบสายตาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาที่สั่นระริก มือเรียววางทับที่หลังก่อนจะค่อยๆ ลูบขึ้นลงจนคนที่เพิ่งได้นอนคว่ำกระตุกเกร็ง “ไม่ได้ผลสักนิดเลยเหรอครับ…”
“อื้อ…” แบงค์หลุดครางเมื่อโอห์มถามย้ำแล้วบีบบั้นท้ายที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแรงๆ
“ได้ไหม?”
“โอห์ม…” เสียงของคนที่นอนคว่ำอยู่ออดอ้อนจนโอห์มเลิกคิ้วมอง ปากของคนหล่อกระตุกยิ้มเมื่อเห็นสายตาของคนที่มองมา
“นะ?” โอห์มพยุงตัวขึ้นแล้วก้มหน้าลงไปกระซิบข้างหูแบงค์อีกที
“อื้อ~” แบงค์ตอบรับทั้งๆ ที่ทำแค่นอนคว่ำหน้ามองแฟน
โอห์มขยับลุกก่อนจะจับสะโพกสวยของคนที่นอนอยู่ให้โก่งโค้ง แบงค์เอี้ยวหน้ากลับมามองแล้วปากของคนที่ยอมอนุญาตก็ขบเข้าหากันเมื่อนึกถึงท่วงท่าที่โอห์มกำลังจัด โอห์มคิดว่าแบงค์กำลังยั่ว…และแน่นอนว่าสายตาแบบนั้นมันยั่วเขาขึ้น
“อา…” แบงค์ครางเมื่ออีกคนพาดส่วนร้อนๆ มาตามร่องของเขา เมื่อกี้เขาจำได้ว่ามันลดขนาดลงแล้ว แล้วโอห์มมันใช้เวลาไหนไปทำให้มันขยาย เพราะเจ้าคนหล่อมันก็นอนคุยกับเขาอยู่เหมือนกัน
“แบงค์ทำให้เราไม่รู้จักพอ” คนหล่อกล่าวโทษแฟนแล้วขยับเอวตัวเอง เสียดสีท่อนใหญ่ๆ กับก้นสวยๆ ของแบงค์
“อื้อ! อะ…” โอห์มกดตัวเองลงไปในช่องทางที่เขาเพิ่งเอาตัวเองออกมา ความฉ่ำแฉะที่ค้างคามันทำให้พวกเขารู้สึกดีกว่าครั้งแรก เอวสอบของโอห์มไม่หยุดค้างเหมือนครั้งก่อน พอเข้าไปจนสุดแล้วคนหล่อก็ขยับ
“อืมมม”
“โอห์ม…ลึก อ่ะ ลึกไป” แบงค์อยากหันไปผลักหน้าท้องของอีกคน แต่การที่เขาคว่ำหน้าอยู่อย่างนี้มันไม่สามารถ ทำได้แค่ยื่นมือไปแตะเข่าของโอห์มเท่านั้น
“อืมมม” เสียงครางในลำคอของคนที่ทำอยู่มันทำให้ขนของแบงค์ลุกชัน มันเซ็กซี่กว่าครั้งไหนๆ และมันทำให้เขาอยากเห็น
โอห์มกำลังคุกเข่าและกระแทกเข้าหาแบงค์อย่างบ้าคลั่ง มือขาวจับที่เอวของแฟน เหงื่อซึมตามไรผม และหน้าหล่อมองช่องทางที่เชื่อมต่อกัน มันมากเกินไป…สำหรับแบงค์แล้วตอนนี้ท่าทางของโอห์มมันมากเกินไป มากเกินกว่าเขาจะห้ามใจได้
“อ้า…อื้อ” คนใต้ร่างไม่กลั้นเสียงคราง แบงค์หยิบเอาหมอนหนุมมากอดแล้วโก่งสะโพกเข้าหาโอห์ม หน้าชื้นเหงื่อไม่ต่างจากคนด้านบนเชิดขึ้นครางในท่าคว่ำ ปากบวมช้ำพร่ำเรียกชื่อของคนด้านบนจนโอห์มกระแทกเต็มแรง
“อือ…แบงค์…แบงค์” โอห์มคราง มือข้างหนึ่งเลื่อนจากเอวมาที่ท้ายทอยของแฟน หน้าหล่อเคลื่อนเข้าหาและประทับริมฝีปากลงที่ลำคอด้านหลัง
“อ้า…โอห์ม…อ๊า!”
“อืมมม อือ…” เสียงหอบครางของโอห์มมันกระเส่าอยู่ข้างหูแบงค์ มือที่กอดหมอนอยู่เคลื่อนต่ำลงไปที่กลางกายของตัวเอง แต่มันช้ากว่ามือของอีกคน โอห์มสัมผัสและลูบไล้ ชักนำเขาเป็นจังหวะเดียวกับที่เอวของโอห์มกำลังขยับ
“อ้า…ฮือออ โอห์ม” ความสุขมันพุ่งทยาน เสียงแหบครางชื่อคนหล่อซ้ำแล้วซ้ำเล่า อ้อนวอนขอให้อีกคนช่วยจนได้ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาพร้อมกับความสุขสมที่แล่นวาบไปทั่วร่างกาย
“อืมมม อือ…อะ!” โอห์มขยับก่อนจะดึงตัวเองออกมาข้างนอกเมื่อใกล้ปลดปล่อย เขาคิดว่าแบงค์คงจะรับไม่ไหวแล้วเพราะครั้งนี้เขารุนแรงกับคนหุ่นสวยมากกว่าทุกครั้ง โอห์มขยับมือกับตัวเองก่อนจะชะงักเมื่อลิ้นชื้นของแบงค์แลบเลียที่ส่วนหัวให้
“อืมมม จ๊วบ!” แบงค์หันกลับมาหาโอห์มตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ตอนนี้หน้าชื้นเหงื่อของคนที่เพิ่งสุขสมซุกเข้ากับหว่างขาของคนหล่อ ปากอิ่มครอบเข้าส่วนอุ่นร้อนของแฟน มันไม่ได้เข้าไปในปากทั้งหมดแต่มันก็ทำให้โอห์มรู้สึกดีแทบบ้า
“อะ…อา…แบงค์ อา…” โอห์มปลดปล่อยเข้าปากอีกคนอย่างห้ามไม่ได้ เขาแช่อยู่ในโพรงปากอุ่นๆ ชั่วครู่ก่อนจะถอนตัวออกมา น้ำเยิ้มไหลตามและนิ้วเรียวถูกส่งเข้าไปกวาดของเหลวที่อยู่ข้างในออกจากปากแฟน
“อ่า…อืม…” แบงค์ยอมคายน้ำอุ่นๆ ออกจากปาก จับมือโอห์มออกแล้วขยับเข้าหาส่วนปลายที่ยังไม่สะอาด เขาค่อยๆ ดูดเลียจนโอห์มสอดมือเข้ามาขยำผมอีกครั้ง
“พะ…พอแล้ว เดี๋ยวเราทนไม่ไหว” โอห์มดึงอีกคนออกจากตัว จ้องมองคนที่ปรนเปรอตัวเองอย่างหลงใหล และโอห์มก็ได้รู้ว่าแบงค์ก็มองกลับมาไม่ต่างจากสายตาที่เขาส่งไป
“หลงมึงจะตายแล้ว” คนไม่หล่อขยับเข้าไปโอบรอบคอ
“อือ…จะว่ายังไงกับคนยั่วเก่งดี” โอห์มโอบรับแล้วอุ้มอีกคนมานั่งบนตัก ปล่อยให้แบงค์ซบที่ไหล่แล้วพูดยั่วเย้าต่อ
“กูยอมมึงทุกอย่างเลย” แฟนคนหล่อบอกอยู่ข้างหูแล้วผละออกมามองหน้า
“เรารักแบงค์มากกว่าทุกอย่างเลย” สิ้นคำคนหล่อปากอิ่มก็ประกบเข้าหา แบงค์จูบโอห์มอีกครั้งแล้วถอนริมฝีปากออกมา คนที่ไม่ค่อยยิ้มกำลังส่งยิ้มให้แฟนทั้งตาทั้งปากก่อนจะประกบปากเข้าไปใหม่ แบงค์ทำอย่างนี้ซ้ำๆ จนโอห์มหัวเราะด้วยหัวใจที่พองโต
แล้วแบงค์ก็นอนซบอกโอห์มด้วยหัวใจที่พองโตไม่ต่างกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น