Love Mechanics
กลรักรุ่นพี่2
CH.2
#ตามใจบ้างได้ไหม?
มือยาวเลื่อนไปปรับอุณหภูมิน้ำก่อนจะเปิดให้น้ำไหลลงมาที่ตัวผม ผมหลับตาลงก่อนจะค่อยๆ เสยผมที่เปียกจนแนบหน้าขึ้น ขยับตัวเล็กน้อยเพื่อหาพื้นที่ให้จมูกได้หายใจ แล้วลมหายใจก็ต้องสะดุดเพราะลืมตาขึ้นแล้วเห็นพี่วี
พี่วีในสภาพที่เปลือยทั้งตัว
“พี่...”
“ทำไม”
“อาบ...” เสียงผมหายเข้าไปในลำคอเพราะต้องกลืนน้ำลาย พี่วีกระตุกยิ้มหล่อๆ แล้วขยับเข้ามาจนชิด
“อาบน้ำกับมึงไง”
“อื้อ!” สิ้นเสียงทุ้มๆ นั่นพี่วีก็ประกบปากลงมาหาผมอีกครั้ง แล้วผมก็เชิดหน้าขึ้นรับจูบวาบหวามนั่นอีกครั้ง ไม่สนใจน้ำที่กำลังไหล ไม่สนใจผมที่กำลังเปียก ที่ผมสนใจตอนนี้คือปากหวานๆ ของพี่วี กับนิ้วเรียวๆ กำลังสอดเข้ามาในกางเกงผมอีกครั้ง
“ทีนี้ต้องถอดแล้วนะ เพราะจะอาบน้ำ” แก้มผมร้อนวาบ แล้วตัวผมเองก็ร้อนเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะน้ำมันร้อนเกินไป หรือไม่ก็อาจจะเป็นเพราะเสียงพร่าๆ ที่ดังอยู่ข้างหูผม
“อะ อือ...” เสียงครางหลุดออกมาผจากปากผมทั้งๆ ที่พยายามห้ามปากแล้ว มันอดไม่ได้จริงๆ ที่จะครางออกมาเมื่อนิ้วของพี่วีปัดไปโดนส่วนที่อยู่ใต้กางเกง
“ถอดยากว่ะ”
“พี่...อือออ~” แกล้งผม
คำพูดของผมมันชอบหายอยู่เรื่อย หายเพราะคนตรงหน้า แล้วตอนนี้มันหายเพราะว่ากลืนผมเข้าไป มันเกินไป ยากมาก ยากกว่าอะไรทั้งหมดเวลาที่พี่ผมทำแบบนี้ ผมแทบจะทรุดลงไปกับพื้น แทบจะทรุดลงไปพร้อมๆ กับกางเกงทุกชิ้นที่พี่วีถอด มันยังกองอยู่ข้อเท้าผมอยู่เลย มันยังติดอยู่ตรงนั้น แต่พี่วีกลับครอบปากลงมาแล้ว
“อืมมม”
“พี่...พะ พอ...ก่อน” มือผมมันพยายามจะดันเขาออก แต่ให้ตายเถอะ เอวผมมันขยับเข้าหาปากเขา แล้วเขาเองก็เหมือนจะไม่อยากขยับออกเพราะแขนสวยนั่นกอดเอวผมเข้าหา
“อืม อุก...”
“อา อืมมม” สุดท้ายผมก็แพ้พี่วีเหมือนทุกครั้ง อยากปฏิเสธ อยากขอโอกาสเตรียมตัวก่อน แต่พอเขาทำให้แบบนี้ผมก็ยอมให้เขาทำตลอด
“อืม...ดีไหม?” พี่วีผละออกแล้วเงยหน้าถาม ผมพยักหน้าให้แล้วเขาก็แทนที่ปากด้วยมือหนาๆ ของตัวเอง
“พี่...อื้อ!”
“พี่อะไร เรียกพี่ๆ อยู่นั่นแหละ”
“พี่วี...อื้อ พี่วี” แล้วผมก็เรียกชื่อเขาจนได้ ชื่อที่ผมเรียกบ่อยที่สุด ชื่อที่ผมอยากเรียกมากที่สุด
“อืม...จุ๊บ! อืม” มือหนายังทำหน้าที่เดิม ส่วนปากนุ่มๆ ของพี่เขาขยับเลื่อนขึ้นมาจากหน้าท้อง เหมือนจะจูบทุกที่ที่ปากลากผ่าน แล้วผมก็เกร็งทุกครั้งเวลาที่ถูกจูบ
“อา...อื้อ! พี่...เดี๋ยว อื้อ!” ไม่ทัน ห้ามไม่ทันและพี่วีก็ไม่หยุด ปากอุ่นขยับมาขบที่เม็ดตรงหน้าอกผม หน้าหล่อก้มต่ำและใช้ลิ้นโลมเลียตรงนั้น นิ้วเรียวยังทำหน้าที่ของมันอยู่ด้านล่าง ต่างจากผมที่ไม่รู้จะวางมือไว้ตรงไหน จนผมสอดมันเข้าไปในผมของพี่วี ขยำมันระบายอารมณ์ตอนนี้แล้วก็ดูเหมือนพี่วีจะยังไม่พอใจ
“พูด” เสียงเข้มสั่งแล้วผมก็ปรือตามอง หน้าหล่ออยู่ระดับเดียวกับสายตาของผม ดวงตาคู่สวยแพรวพราวจนผมไม่กล้าจะสบ แต่มือหนาปล่อยตัวผมแล้วเลื่อนมาจับคางผมไว้ เหมือนบังคับไม่ให้หลบเขา
“...พูดอะไร” ผมถามเบาๆ
“รู้สึกยังไง” พี่วีถามพร้อมๆ กับใช้นิ้วหัวแม่มือกดที่ริมฝีปากล่างของผมเบาๆ “มาร์ครู้สึกยังไงครับ” เสียงหล่อพูดอยู่ที่ข้างหูให้ผมได้เสียวสะท้าน ปลายลิ้นชื้นๆ แลบออกมาเลียที่ใบหูผมเบาๆ ให้ผมได้เกาะไหล่เขาแน่นขึ้น
“สะ...เสียว” ผมตอบออกไปพร้อมๆ กับซบหน้าลงที่ไหล่ของพี่วี “พี่วี...ผมเสียว”
“อือ กูทำให้เสียว”
“อื้อ! อะ” ผมขยับไปด้านหลังเมื่ออีกคนไซร้ซอกคอผม มือไม้ที่เคยอยู่นิ่งๆ ตอนนี้มันปัดป่ายไปทั่ว บีบไปทั้งตัวของผมและสุดท้ายก็ฟอนเฟ้นที่ก้นของผม
“แน่นไปไหมวะ” พี่วีว่าเบาๆ หลังจากที่ขยำอยู่นาน
มันก็ต้องแน่นอยู่แล้ว เพราะผมตั้งใจให้มันแน่น มันต้องมีกล้ามเนื้อเยอะอยู่แล้วเพราะผมตั้งใจสร้าง ผมรู้ว่าเขาชอบผมก็เลยทำให้เขาชอบ ชอบจับ ชอบบีบ ผมก็ไปทำให้ตัวเองน่าจับน่าบีบ ชอบกัด ชอบจูบ ผมก็ไปทำให้น่ากัดน่าจูบ ทั้งหมดก็เพราะไม่อยากให้เขาไปทำกับคนอื่น อยากให้เขารู้สึกว่ามีแค่ผมก็ให้เขาได้ทั้งหมดที่เขาต้องการแล้ว
“อื้อ~” ผมครางออกมายาวๆ เมื่อนิ้วเรียวค่อยๆ แทรกเข้ามาหา แต่เหมือนพี่วีจะทำยากเกินไปเขาเลยปล่อยไปก่อน ขยับปากจูบไปทั่วตัวจนผมแทบจะละลายเพราะลิ้นร้อนๆ ของเขา
“แน่นไปหมดทั้งตัวเลยนะ” พี่วีว่าอย่างนั้นแล้วค่อยๆ จับผมให้พลิกตัว แล้วหน้าผมก็แดงกว่าเดิมเมื่อเห็นสภาพตัวเองตอนนี้
เห็นมันผ่านกระจก
ผมที่ยาวกว่าเดิมมากๆ มันยุ่งเหยิงพันกันไปหมดและดวงตาของผมฉ่ำน้ำ ตอนแรกคิดว่าน้ำที่พี่วีเปิดแต่ไม่ใช่เพราะมันหยุดไหลตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ที่ไหล่ผมมีหน้าหล่อๆ ของอีกคนซุกอยู่ แขนของผมเกร็งจนเห็นเส้นเลือดสีเขียว มือเท้าอยู่กับขอบอ่างล้างหน้า แล้วพี่วีก็ค่อยๆ เลื่อนหน้าลงไปตามแผ่นหลังของผม ปากผมกลั้นเสียงคราง แต่ว่าสะโพกของผมกลับโก่งรอรับการปรนเปรนจากเขา
“อื้อ~ พี่วี~” เสียงเรียกชื่อพี่วีค่อยๆ ดังช้าๆ มันแผ่วเบาแต่ผมเชื่อว่าเขารับรู้ถึงความเสียวซ่านของผม พี่วีบีบที่สะโพกของผมก่อนจะยืนทาบทับผมจากทางด้านหลัง
“ว่าไงครับน้องมาร์ค” เสียงทุ้มถามที่ข้างหู แล้วจูบเบาๆ ที่หลังคอ
“ผม...อื้อ!” ผมโดนส่วนแข็งๆ ของพี่วีเบียด เบียดเข้ามาที่ซอกขาอย่างรู้ว่าเขาตั้งใจทำ
“ผมทำไมครับ”
“อื้อ~ ทำ...ทำเถอะ” ผมเอ่ยขอโดยที่พี่วีไม่ต้องบังคับ ทั้งผมและเขาเรารู้จักกันดี รู้ว่าใครต้องการและต้องทำยังไง รู้ว่าต้องจัดการและต้องเล้าโลมกันแบบไหน เราอยู่ด้วยกันนานและทำกันมาเยอะเกินกว่าจะเขินหรืออาย แต่น่าแปลกทุกครั้งที่ทำผมยังรู้สึกเขิน และทุกครั้งที่จะเอ่ยขอเขาผมก็ยังรู้สึกอาย
“ทำไม่ได้”
“อื้อ~”
“ทำให้พี่ก่อนได้ไหม” เสียงเจ้าชู้มาก เจ้าชู้มากๆ จนอยากบันทึกไว้ฟังอีกหลายๆ รอบ แต่ก็นั่นแหละ ตอนนี้ผมไม่มีเวลาเดินไปหยิบโทรศัพท์ ทำได้แค่หันกลับมาหาพี่วีแล้วคุกเข่าลงตรงหน้าเขา
“อืมมม” ค่อยๆ กลืนส่วนที่ชี้หน้าผมอยู่เข้าไปในปาก ความอุ่นของปากคงน้อยกว่าความร้อนของพี่วี แต่พี่เขาก็สูดปากแล้วพรูลมหายใจออกมาอย่างระบายอารมณ์
“อา...อุ่น” พี่วีว่าออกมาเบาๆ แล้วผมก็ค่อยๆ ขยับปาก ใช้ลิ้นในแบบที่เขาชอบ ใช้ปากในแบบที่จะทำให้เขาครางออกมาเหมือนที่ผมคราง
“อื้อ...อุก อือ” แม้มันจะยากไปหน่อยเพราะมันขยายจนเต็มปาก แต่ผมก็รู้สึกดีทุกครั้งที่ทำแล้วพี่วีเรียกชื่อผม เหมือนตอนนี้
“อา...มาร์ค อือ มาร์ค” ให้ทำจนปากช้ำปากฉีกผมก็ทำได้
“อื้อ อุก!”
“อา...อือ มาร์ค”
“ดีไหม” ผมขยับออกมาถาม แต่คนที่ถูกถามไม่ได้ตอบในทันที หน้าหล่อของเขาค่อยๆ กดลงมองผม แล้วมือหน้าที่เคยกดผมเข้าหาก็ดึงผมขึ้น
“ดีที่สุด”
“อื้อ~” เราจูบกันอีกครั้ง ไม่สิ พี่วีดึงผมเข้าไปจูบ จูบอย่างเร่าร้อนและรุนแรงบอกอารมณ์ของเขาตอนนี้ ไม่ต่างจากผมที่แทบจะระเบิดตัวเองเพราะความร้อนแรงของเรา
“อยากบอกว่ารักว่ะ” พี่เขาว่าหลังจากที่ปากเราห่างจากกัน
“ไม่เอา” ผมบอก แล้วกอดเอวพี่เขาไว้หลวมๆ
“ทำไม กูบอกรักมึงตอนนี้ไม่ได้เหรอ”
“ทำสิ ชัดกว่าพูดเยอะเลย”
“ปากเก่ง จุ๊บ!” พี่วีว่าแล้วจูบปากผมแรงๆ อีกที ผมไม่ได้ว่าอะไรกลับแค่กดจูบลงที่ไหล่ของเขาแรงไม่ต่างกัน ไม่ได้เก่งแค่ปาก อย่างอื่นก็เก่ง
“พี่วี…อย่าลีลา” ผมว่าเบาๆ แก้มก็ร้อนขึ้นๆ เหมือนใจที่ร้อนมากๆ เลยตอนนี้
“เข้าใจกูหรือยัง” เสียงทุ้มว่าที่ข้างหู ปากหวานก็คลอเคลียแถวคอผมไม่ห่าง
“ขะ เข้าใจแล้ว”
“งั้นทั้งคืนนะ”
“อื้อ~” ก็ได้แต่ส่งเสียงครางออกมาเป็นการตอบรับ เพราะคนที่ถามไม่ได้รอให้ผมปฏิเสธ ถามจบก็คือพลิกตัวผมให้หันไปหาอ่างล้างหน้าเหมือนเดิม สบตากับตัวเองอย่างอายๆ แล้วก็กลั้นเสียงครางยาวๆ เอพี่เขาค่อยๆ กดนิ้วเข้ามาหา
“อยากครางก็คราง” พี่วีว่าแล้วจูบที่ไหล่ของผม ไล่ลงไปเรื่อยๆ แล้ววนขึ้นมาจูบที่คอผมเหมือนเดิม ส่วนผมได้แค่จับขอบอ่างแน่นๆ แล้วพยายามผ่อนคลายเมื่อพี่เขาแทรกนิ้วเข้ามาเพิ่ม อยากคราง อยากเรียกชื่อพี่เขาแต่ตอนนี้มันทำได้แค่อ้าปากกว้างๆ แล้วพยายามหายใจ
“อื้อ…” พี่วีค่อยๆ ขยับมือแล้วผมก็หาเสียงตัวเองเจอเมื่อมือข้างหนึ่งของพี่เขาเลื่อนมาปรนเปรอส่วนข้างหน้าให้ผม
“เรียกชื่อพี่ดังๆ นะครับ” เสียงพร่าดังข้างหูผมอีก ก่อนที่นิ้วเรียวๆ จะถูกถอนออกไป
“อะ…” ผมขบริมฝีปากแรงๆ เมื่อส่วนแข็งๆ ของพี่วีแทรกเข้ามาอย่างช้าๆ พยายามไม่เกร็งแต่มันก็ยากเหลือเกิน สองสามครั้งที่พี่วีพยายามอยู่อย่างนั้น จนมันค่อยๆ เข้ามาในตัวผม มือผมจับที่ขอบอ่างล้างหน้าจนผมคิดว่าถ้าที่นี่ไม่ใช่ห้องน้ำ ถ้าที่นี่เป็นเตียงนอน ผ้าปูที่นอนคงขาด แล้วปากผมก็เม้มเข้าหากันเจ็บไปหมด ไม่ได้ตั้งใจจะเงยหน้าขึ้นมองตัวเอง ผมอยากหาอากาศหายใจเลยเงยหน้าขึ้นหาอากาศ แต่พอเงยขึ้นกลับเจอคนตัวแดงๆ ที่งอเหมือนกุ้งกำลังปรือตามองกลับมาอยู่ ส่วนข้างหลังมีคนหล่อๆ ที่ทำหน้าตาแบบอธิบายไม่ได้ รู้แค่ว่าคงกำลังพยายามไม่ต่างกัน พี่วีมองผมผ่านกระจกหลังจากกดตัวเองเข้ามาได้แล้ว ปลายนิ้วเรียวเลื่อนมากดที่ปากผมเบาๆ เพื่อย้ำขอในสิ่งที่บอกผมไป
เรียกชื่อบ้าอะไร แค่หายใจยังยากเลย
“มาร์ค…” ยอม ยอมพี่วีจริงๆ กับเรื่องพวกนี้
“อื้อ ผมเจ็บอยู่” ผมว่าแล้วพยายามขยับหนี แต่ก็แค่นั้นแหละ แรงไม่มีไม่พอ มือหนายังเลื่อนไปจับเอวไว้สองมือแล้วขยับ
“อืมมม”
“อื้อ พี่วี! พี่…”
“อา…”
“อืม มาร์ค อือ…” ผมกัดปากตัวเองอย่างไม่รู้ตัวเมื่อพี่วีขยับเร็วขึ้นกว่าเดิม
“พี่วี เบา…” ใครบอกจะอ่อนโยนวะ
“มึงยั่ว” ผมอยากจะถอนหายใจแรงๆ แต่ก็นั่นแหละ ทำได้แค่ครางเรียกชื่อเขา ยั่วอะไร ยั่วตรงไหน ตัวเองทำแรงทีไรมาโทษว่าผมยั่วตลอดทั้งๆ ที่พี่เขานั่นแหละทำให้ผมเป็นแบบนั้น ทั้งตัวของผมแค่เขาแตะมันก็ละลายแล้ว จะให้ผมบังคับมันได้ยังไง
“อื้อ~ พี่วี…อืมมม”
“อืมมม” พี่วีขยับมาจูบผม แล้วผมเองก็เอี้ยวตัวกลับไปจูบกับเขา เราจูบกันเพื่อที่จะบอกสิ่งที่เขาขอบอก พี่วีกำลังบอกว่ารักผม ผ่านทั้งปากแต่ไม่ได้พูด ผ่านการกระทำที่ไม่ได้อ่อนหวานแต่กลับรับรู้ถึงความหวานของมัน ผ่านจังหวะที่ไม่ได้อ่อนช้อยแต่กลับทำให้ตัวผมอ่อนระทวย ผ่านลมหายใจที่ร้อนไม่ต่างจากผมและมันทำให้ผมละลาย
“อะ อือ…” พี่วีผละออกมาให้ผมได้หายใจ ปล่อยให้ผมหันไปสนใจภาพในกระจกต่อ แต่มก็มองมันนานไม่ได้หรอก เห็นพี่วีคราง แล้วก็ปรือตามองตลอดแบบนั้นมันไม่ไหวเหมือนกัน
“อ่า…อืมมม”
“อื้อ เบา…”
“อืมมม เบา…แล้ว” โกหก! อยากจะตอบกลับไปแบบนั้นแต่มันทำไม่ได้
“อื้อ…พี่วี”
“อืมมม”
เสียงครางของผมดังสลับกับเสียงจูบของพี่วี ไม่ต่างจากเสียงเนื้อกระทบกันที่ดังไม่หยุด ไม่รู้ว่าพี่ทำแบบนั้นนานแค่ไหน แต่ขาผมแทบยืนไม่ไหวแล้ว ถ้าพี่เขาไม่จับเอวผมไหวผมคงไหลลงไปกองอยู่ที่พื้นห้องน้ำแน่ๆ แผ่นหลังของผมคงเป็นรอยแดง ก็ขอให้เขาปรานีผมหน่อย แต่ไม่รู้ว่าพี่มันจะทำน้อยๆ เป็นไหม
“อื้อ…อ้ะ อา…” ผมกระตุกเมื่อพี่วีขยับเน้นเข้ามา ผมเงยหน้าขึ้นสบตากับคนข้างหลังก่อนจะปลดปล่อยออกมาใส่มือของเขา พี่วีขยับให้ผมต่อแล้วขยับเอวตัวเองช้าๆ อีกครั้ง ช้าๆ หนักๆ เหมือนจะย้ำให้ผมรับรู้ถึงสิ่งที่เขาจะเอ่ยบอกคืนนี้
“อืมมม มาร์ค กูรัก…”
“อื้อ อะ…” ผมครางอีกรอบเมื่อรับรู้ถึงความอุ่นที่พี่วีปล่อยเข้ามา ผมซบหน้าลงกับขอบอ่างเมื่อพี่เขายังไม่หยุดขยับ มือสองมือของพี่วีอยู่ที่เอวของผม กดเข้าหาตัวเองเหมือนๆ ที่ตัวเขาเองก็ขยับหาผม ผมจะตายลงตรงนี้แล้ว จะตายกับความเนิบช้าแต่ว่าหนักแน่นของพี่วี
“รักมาร์ค”
“รู้แล้ว…”ผมตอบกลับด้วยเสียงที่แทบจะหายไปหมดแล้ว ขยับตัวแล้วหันกลับไปหาพี่วีก่อนจะเกาะไหล่เขาไว้ ผมไม่ใช่คนบอบบาง ใครๆ ก็รู้ว่าผมแข็งแรงมากแค่ไหน แต่พี่วีมันมากกว่าผมไง คนตรงหน้ามันมากกว่าผมหลายอย่างและมากกว่าอีกหลายเท่า ผมกลายเป็นคนอ่อนแอทันทีที่อยู่ข้างพี่วี ผมกลายเป็นคนไม่มีแรงทันทีที่มีคนตรงหน้าให้เกาะ
“ไม่บอกหน่อยเหรอ?” เสียงทุ้มว่าอยู่ข้างหูแล้วแขนแกร่งก็โอบที่เอวผมเพื่อช่วยยึดผม
“อื้อ~ รัก รักพี่วี” ผมพูดออกมาทันทีที่ถูกบีบย้ำที่เดิม พี่วีหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะผละมือออกจากบั้นท้ายผม
“เดี๋ยวมาอาบน้ำกับพี่วีต่อนะ”
“พอแล้ว พอ…อื้อ~” ปากผมถูกจูบอีกครั้ง ไม่มีสิทธิ์ได้ปฏิเสธอย่างสมบูรณ์แบบ
พี่วีพาผมมาที่ใต้ฝักบัวอีกครั้ง แขนยาวยื่นไปเปิดน้ำให้ราดรดลงตัวเราพร้อมๆ กัน แล้วเราก็จูบกันอยู่ใต้สายน้ำนั่น น้ำมันอุ่นแต่ผมกลับรู้สึกสดชื่น เสื้อผ้าไม่ได้ใส่แต่กลับรู้สึกร้อน พี่วีกดริมฝีปากเข้ามาหาอีก ย้ำจูบผมช้าๆ แล้วมอบลมหายใจให้ผมเหมือนที่ผมเองก็รับมันมา
“มีแรงขึ้นมาบ้างยัง” พี่วีขยับออกมาถาม
“พอแล้ว พรุ่งนี้ผมต้องตื่นเช้านะ” ผมบอกกลับ ถึงจะมีแรงแล้วแต่ไม่ได้หมายความว่าผมจะยอมให้เขาพรากวิญญาณผมอีก
“แค่จะอาบน้ำ” พี่วีว่าแล้วกดเอาครีมอาบน้ำ
“พี่…อื้อ~” ผมสั่นไปทั้งตัวเมื่อมือของพี่วีเลื่อนลูบไปทั่วตัว ร้องครางเรียกชื่อเขาไม่หยุดทั้งๆ ที่เขาบอกว่าแค่จะอาบน้ำให้ ปากเขาบอกแบบนั้นแต่การกระทำมันไม่ใช่ไง ลูบแบบนั้นมันเรียกอาบน้ำที่ไหนวะ
“อืมมม เซ็กซี่ฉิบหาย” พี่มันบอกตอนที่เลื่อนมือมาที่ไหปลาร้าของผม ลูบไปเรื่อยๆ แล้วเลื่อนมาที่คอ ผมเงยหน้าขึ้นข้างบนแล้วพี่วีก็ลูบมาหยุดที่คางของผม
“พี่…พอ…” ผมเอ่ยขอเพราะรับรู้ถึงสิ่งที่ดันอยู่หน้าขา
“จะพอจริงเหรอ?”
“อื้อ~” นิ้วเรียวไต่ลงไปข้างล่างแล้วลากผ่านตัวของผมที่กำลังขยายไม่ต่างจากของเขา ผมกัดปากแล้วค่อยๆ ปล่อยเสียงครางออกมา
“ตามใจอยู่แล้ว” เสียงของคนเป็นต่อว่าแล้วขยับเล็กน้อยเพื่อดันให้ผมได้ล้างตัว หลังจากนั้นพี่มันก็ขยับมาแทนที่แล้วล้างฟองของครีมอาบน้ำออกตาม พอเรียบร้อยมือหนาก็เลื่อนไปปิดน้ำ เสียงน้ำที่กระทบพื้นหยุดลงแล้ว แต่เสียงหัวใจของผมยังไม่หยุด ยิ่งอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ ยิ่งได้รับความเย็นจากอากาศรอบๆ ตัว ผมยิ่งรู้สึกมากขึ้น
“พี่วี…” ขาผมก้าวเข้าไปหาเขา มือผมเลื่อนไปจับแขนของคนที่มองผมอยู่ แล้วตาผมก็ช้อนมองตอนที่เรียกชื่อเขา
“ว่า?”
“ตามใจจริงๆ ไหม?” ผมถาม
“แน่นอน” เขาว่าออกมาแบบนั้น แล้วผมก็ขยับเข้าไปกระซิบที่ข้างหูของพี่วี
“ไปต่อที่เตียงได้ไหม?”
“ได้เสมอ”
